Uczestnicząc w ubóstwie Chrystusa, jesteśmy wdzięczne za wszystko, co otrzymujemy, doceniając we wszystkim dar Ojca Niebieskiego. Odrzucamy nadmierną troskę o rzeczy ziemskie i bezgranicznie zawierzamy Opatrzności Bożej, jak to czynił Ojciec Założyciel. To zaufanie i radosna rezygnacja są przekonywującym świadectwem ubóstwa.

Konstytucje 49

Jest tyle smutnych twarzy. Goni nas pośpiech i pędzimy, aby zdobywać, a zdobywając pędzimy jeszcze szybciej, aby zdobyć jeszcze więcej. Tymczasem ubóstwo sprawia, że
- twarze stają się jaśniejsze, bardziej promieniste, radosne
- usposobienie nastawione na wdzięczność z otrzymywanych darów
- oczy otwarte na dobro i opatrzność Bożą
- uszy słuchające natchnień Ducha Świętego a nie tylko trosk o rzeczy ziemskie.

Takie życie, zaiste jest przekonywującym, świadectwem autentycznego, radosnego ubóstwa, tak jak u bł. Edmunda Bojanowskiego, który choć :
- wychowany w wygodach-przede wszystkim dawał
- miał nieprzeciętny intelekt- służył jako „wolontariusz z pomysłami”
Tak czyni tylko człowiek prawdziwie wolny, ubogi, który jest u Boga, blisko Boga.

s.M. Lidia Białkowska