„Zakończył się dzień? – pyta św. Bazyli - Dziękuj Temu, który daje nam słońce, abyśmy mogli wykonać wszystkie prace i który udziela nam ognia, by oświetlić noc”. Modlitwa na zakończenie dnia (Kompleta) jest ostatnią modlitwą dnia.

Liturgia Godzin jest tym szczególnym miejscem, gdzie, poprzez modlitw, uświęcona zostaje każda pora dnia. Sprawowanie poszczególnych Godzin modlitewnych uświęca wszystkie aspekty całego życia człowieka, jego pracę, wypoczynek, jego czas. Każda pora dnia i nocy nabiera charakteru głębokiej relacji i ścisłej komunii z Bogiem przez Chrystusa w Duchu Świętym. Bóg jest pośród swego ludu, kiedy ten gromadzi się w Jego imię, by modlić się i śpiewać psalmy.

Gdy kończy się dzień

Modlitwa na zakończenie dnia „jest ostatnią modlitwą dnia, odmawianą przed spoczynkiem nocnym, nawet i po północy, jeśli tak się zdarzy” (z Ogólnego Wprowadzenia do Liturgii Godzin). Zakorzeniona jest w tradycji żydowsko-chrześcijańskiej, gdzie praktykowana była w domach prywatnych, w rodzinach. Składało się na nią dziękczynienie za cały przeżyty dzień, za otrzymane dary i łaski oraz polecenie się opiece Bożej. Do takiej modlitwy wzywa św. Bazyli Wielki w swoim Kazaniu o świętej męczennicy Judycie: „Zakończył się dzień? Dziękuj Temu, który daje nam słońce, abyśmy mogli wykonać wszystkie prace i który udziela nam ognia, by oświetlić noc i służyć w innych potrzebach życiowych. Noc dostarcza ci także innych pobudek do modlitwy. Kiedy podnosisz oczy do nieba i spoglądasz na piękno gwiazd, módl się do Pana wszystkich rzeczy widzialnych, uwielbiaj Boga, wspaniałego Stwórcę wszechświata, który mądrze wszystko uczynił. Kiedy widzisz jak wszystko co żyje spoczywa we śnie, uwielbiaj znowu Tego, który snem przerywa, nawet wbrew naszej woli, nasz trud i krótkim odpoczynkiem odnawia żwawość naszych sił… podziel czas nocy pomiędzy odpoczynek i modlitwę. Co więcej, niech sen będzie dla ciebie czynem pobożnym…jakie są nasze dzienne zajęcia, takie też i nasze sny”.

Wieczorna okazja na spojrzenie w świetle Ewangelii

Koniec dnia i początek nocy pobudza do refleksji nad wartością ludzkich działań. Liturgiczna Modlitwa na zakończenie dnia dopomaga w stanięciu przed Bogiem w szczerości i prawdzie, jest okazją do tego, by popatrzeć w świetle Ewangelii na to wszystko, czym był ten dzień wypełniony, a także popatrzeć na realizację swojego chrześcijaństwa, swoich zadań i obowiązków. Autentyczne przyznanie się do przewinień i szczere postanowienie poprawy nie tylko pozwala człowiekowi udać się na nocny spoczynek pojednanym z Bogiem, ale otwiera go na ufność, nadzieję i zawierzenie. Oddanie swego ducha w ręce Boga jest pełnym, synowskim powierzeniem siebie Ojcu Niebieskiemu na wzór Chrystusa. Ponadto jest w pewnym sensie wyrażeniem ze strony człowieka gotowości na ostateczne spotkanie z Bogiem.

W każdym czasie

Liturgia Godzin jest tym szczególnym miejscem, gdzie, poprzez modlitw, uświęcona zostaje każda pora dnia. W bieg ludzkiej historii, w codzienność naznaczoną trudem pracy i cierpieniem wkracza Chrystus jako Światłość świata, jako ten, który zaprasza utrudzonych i daje wytchnienie oraz pokrzepienie. W Nim nastała pełnia czasów. Dzięki Niemu możemy żyć czasem wypełnionym wiecznością i realnie uczestniczyć w tej pełni.
Sprawowanie poszczególnych Godzin modlitewnych nie tylko pozwala na udział w Bożej ekonomii, w urzeczywistniającym się planie zbawienia, ale uświęca wszystkie aspekty całego życia człowieka, jego pracę, wypoczynek, jego czas. Każda pora dnia i nocy nabiera charakteru głębokiej relacji i ścisłej komunii z Bogiem przez Chrystusa w Duchu Świętym. W ten sposób człowiek wypełnia swoje powołanie do świętości i odpowiada na zaproszenie Boga do uczestnictwa w Jego Boskim życiu i chwale.

s.M. Marialis Wysocka

Zobacz także:

Liturgia Godzin

Jutrznia

Nieszpory