XXII Niedziela Zwykła

"Ten lud czci mnie wargami, lecz sercem daleko jest ode mnie"

LECTIO – CZYTAJ UWAŻNIE!

Mk 7, 1-8. 14-15. 21-23

Zebrali się u Jezusa faryzeusze i kilku uczonych w Piśmie, którzy przybyli z Jerozolimy. I zauważyli, że niektórzy z Jego uczniów brali posiłek nieczystymi, to znaczy nie umytymi rękami. Faryzeusze bowiem i w ogóle Żydzi, trzymając się tradycji starszych, nie jedzą, jeśli sobie rąk nie obmyją, rozluźniając pięść. I gdy wrócą z rynku, nie jedzą, dopóki się nie obmyją. Jest jeszcze wiele innych zwyczajów, które przejęli i których przestrzegają, jak obmywanie kubków, dzbanków, naczyń miedzianych. Zapytali Go więc faryzeusze i uczeni w Piśmie: «Dlaczego Twoi uczniowie nie postępują według tradycji starszych, lecz jedzą nieczystymi rękami?». Odpowiedział im: «Słusznie prorok Izajasz powiedział o was, obłudnikach, jak jest napisane: „Ten lud czci mnie wargami, lecz sercem swym daleko jest ode mnie. Ale czci na próżno, ucząc zasad podanych przez ludzi”. Uchyliliście przykazanie Boże, a trzymacie się ludzkiej tradycji». Potem przywołał znowu tłum do siebie i rzekł do niego: «Słuchajcie Mnie, wszyscy i zrozumiejcie. Nic nie wchodzi z zewnątrz w człowieka, co mogłoby uczynić go nieczystym; lecz co wychodzi z człowieka, to czyni człowieka nieczystym. Z wnętrza bowiem, z serca ludzkiego pochodzą złe myśli, nierząd, kradzieże, zabójstwa, cudzołóstwa, chciwość, przewrotność, podstęp, wyuzdanie, zazdrość, obelgi, pycha, głupota. Wszystko to zło z wnętrza pochodzi i czyni człowieka nieczystym».

MEDITATIO – ROZWAŻ PRZECZYTANE SŁOWO!

W kulcie izraelskim czystość rytualna odgrywała wielką rolę. Składać ofiary mogli tylko ci, którzy byli czyści. Znane były bardzo szczegółowe przepisy określające przypadki, w których człowiek stawał się nieczysty oraz określające co należy zrobić, by się oczyścić. W dzisiejszej Ewangelii św. Marek wylicza niektóre ze zwyczajów. Jezus nie znosi dawnych przepisów, ale krytykuje postawę faryzeuszy, dla których w pewnym momencie tradycja stała się ważniejsza niż Prawo. Bardzo mocno podkreśla, że od zewnętrznej czystości o wiele gorsza jest nieczystość wewnętrzna. Jej źródłem jest grzech, który dotyka ludzkiego serca i odwraca go od Boga. Z ludzkiego serca pochodzi zło, które niszczy przyjaźń z Bogiem i drugim człowiekiem. Jezus wymienia konkretne grzechy, które czynią człowieka nieczystym, grzesznym. Zauważmy, że wszystko rozpoczyna się od złych myśli. Za nimi inną złe czyny takie jak nierząd, kradzież, zabójstwo, cudzołóstwo, chciwość, przewrotność, podstęp, wyuzdanie, zazdrość obelgi, pycha, głupota. Warto zastanowić się, który z wymienionych przez Jezusa grzechów najbardziej zanieczyszcza moje serce. I jakie myśli są powodem popełniania kolejnych grzechów. Podczas Eucharystii odmawiając akt pokuty mówimy, że zgrzeszyliśmy myślą, mową, uczynkiem i zaniedbaniem. Zaczynamy od myśli. Czy jednak przygotowując się i przeżywając sakrament pokuty pamiętamy o wyznawaniu grzechów popełnionych myślą? A tu  rodzą się kolejne grzechy.

ORATIO – MÓDL SIĘ!

Panie Jezu, stając dziś w Twojej obecności pragnę podziękować za światło tej modlitwy. Przepraszam za każdy grzech, który oddala mnie od Ciebie. Dziś szczególnie przepraszam za grzeszne myśli. Proszę Cię, umacniaj dobro w moim sercu i daj mi łaskę ciągłego nawracania się. Amen

ACTIO – WPROWADZAJ SŁOWO W CZYN!

Przygotowując się do najbliższej spowiedzi zrób dokładny rachunek sumienia nie zapominając o swoich myślach i zaniedbanym dobru.

s.M. Damiana Szmidt