Osoby konsekrowane winny (...) wyrabiać w sobie postawę otwartości na natchnienia i działanie Ducha Świętego, pogłębiać jedność z Nim, modlić się do Niego nieustannie o coraz obfitsze dary, a jednocześnie powierzać się Jego inicjatywie. /Katecheza Jana Pawła II z dn. 22.03.1995/

To otwarcie się na Ducha Świętego w Jego Prostocie i Miłości zaleca nam nasz błogosławiony Ojciec Edmund. Jakże często zachęcał siostry do życia w mocy Bożego Ducha. Ponieważ w każdej z nas jest głębokie pragnienie, a nawet dogłębna tęsknota doświadczenia miłości, radości, pokoju i innych owoców Ducha Świętego, chciejmy przeżyć własne życie w refleksji i na modlitwie otwierając się na odnawiające Jego działanie.

OWOC DUCHA ŚWIĘTEGO – MIŁOŚĆ

Niech Ci Duch Święty ogień ześle, który apostołom posłał, abyś miłością Bożą gorzała, a światłością dobrych uczynków wywdzięczała się temu Duchowi Świętemu, który Cię oświecił i na drogę świętego powołania wprowadził. /Bł. Edmund Bojanowski/

Jedynym owocem Ducha Świętego jest Miłość. Pozostałe owoce są przymiotami lub zewnętrznymi przejawami Miłości. Owoc mówi coś o drzewie. Każde drzewo daje życiodajne soki, dzięki którym wydaje ono owoce.

Jezus pytany o to, co jest najważniejsze wskazuje na Miłość: Będziesz miłował… Główną myślą całego nauczania Jezusa, a później Jego uczniów, jest Miłość. Miłość streszcza wszystko, Miłość jest pełnią Prawa (Rz 13,10), Gdybym miłości nie miał, byłbym niczym (1Kor 13,2). Niestety, świat współczesny kształtuje wypaczony obraz miłości. Świat mówi o granicach i warunkach, o interesie, korzyści i zysku z miłości, o tymczasowości, porzuceniu, przyjemności, powierzchowności… My nie jesteśmy z tego świata!

Bóg kocha zawsze, bo On jest sam i cały Miłością. Bóg jest Miłością… To z Niego wypływa źródło Miłości. Woda chrzcielna bierze początek z tego źródła. Gdybyśmy poddali teologicznym analizom poszczególne sakramenty, to ożyje w nas prawda, że każdy z nich jest zanurzeniem nas w miłości Boga. Miłość Boga wypełnia nasze serca przez Ducha Świętego, który jest nam dany (Rz 5,5).

Czyż nie jest prawdą przejmującą to, że Bóg miał mnie odwiecznie w swym zamyśle? Zapragnął mnie, wybrał, pokochał, aż wreszcie z tej miłości dał mi swojego Ducha! Miłość Boga – Jego Duch, jest do mojej dyspozycji! On mnie wypełnia. Aby jednak było widoczne Jego działanie potrzeba mojego otwarcia na te święte poruszenia i natchnienia.

cdn.

Modlitwa do Ducha Świętego

O Duchu Święty,
źródło pokoju i światłości, przyjdź mnie oświecić.
Jestem głodna – przyjdź mnie nakarmić.
Jestem spragniona – przyjdź mnie orzeźwić.
Jestem ślepa – pozwól abym przejrzała.
Jestem słaba – przyjdź mnie umocnić.
Jestem biedna – przyjdź mnie ubogacić.
Jestem nieoświecona – przyjdź i daj mi poznać Jezusa.
Przyjdź, mój Pocieszycielu! Przyjdź, moja radości! Przyjdź, moja światłości! Przyjdź, moja mocy!

Przyjdź, Dawco pokoju! Duchu Święty, powierzam się Tobie.
/bł. s. Mariam/

s.M. Laureta Turek