XXI Niedziela zwykła

Otóż i Ja tobie powiadam: Ty jesteś Piotr, czyli Opoka, i na tej opoce zbuduję Kościół mój, a bramy piekielne go nie przemogą.

LECTIO – CZYTAJ UWAŻNIE! Mt 16, 13 - 20

Gdy Jezus przyszedł w okolice Cezarei Filipowej, pytał swych uczniów: «Za kogo ludzie uważają Syna Człowieczego?» A oni odpowiedzieli: «Jedni za Jana Chrzciciela, inni za Eliasza, jeszcze inni za Jeremiasza albo za jednego z proroków». Jezus zapytał ich: «A wy za kogo Mnie uważacie?» Odpowiedział Szymon Piotr: «Ty jesteś Mesjasz, Syn Boga żywego». Na to Jezus mu rzekł: «Błogosławiony jesteś, Szymonie, synu Jony. Albowiem nie objawiły ci tego ciało i krew, lecz Ojciec mój, który jest w niebie. Otóż i Ja tobie powiadam: Ty jesteś Piotr, czyli Opoka, i na tej opoce zbuduję Kościół mój, a bramy piekielne go nie przemogą. I tobie dam klucze królestwa niebieskiego; cokolwiek zwiążesz na ziemi, będzie związane w niebie, a co rozwiążesz na ziemi, będzie rozwiązane w niebie». Wtedy surowo zabronił uczniom, aby nikomu nie mówili, że On jest Mesjaszem.

MEDITATIO – ROZWAŻ PRZECZYTANE SŁOWO!

Jakże łatwo uczniowie odpowiadają na pytanie Jezusa dotyczące osądów innych ludzi. Jakże dobrymi są obserwatorami – wiedzą co, kto, jak… I bez problemu odpowiadają. Sytuacja jednak szybko się zmienia, gdy Jezus pyta: „A wy za kogo Mnie uważacie?”. Uczniowie milkną. Nie mają nic do powiedzenia. Dlaczego? Nie wiedzą kim jest dla nich Jezus? A może nie chcą powiedzieć prawdy? Nie wiemy dlaczego nie odpowiadają. Wiemy natomiast, ze głos zabrał Piotr i wyznał wiarę w Mesjasza: „Ty jesteś Mesjasz, Syn Boga żywego”. Taka jest prawda o Jezusie Chrystusie. Jednak poznanie tej prawdy jest łaską. Mimo że Piotr był już od jakiegoś czasu towarzyszem Jezusa to jednak sam z siebie nie mógł udzielić takiej odpowiedzi. I Jezus mówi o tym bardzo wyraźnie: „Błogosławiony jesteś, Szymonie, synu Jony. Albowiem nie objawiły ci tego ciało i krew, lecz Ojciec mój, który jest w niebie”. Ojciec udzielił Piotrowi tej wielkiej łaski a Piotr był w stanie ją przyjąć. Warto abyśmy i my zdali sobie sprawę z tego, ze wszystko jest łaską a już szczególnie każde poznanie Jezusa, każde zbliżenie się do Niego, do prawdy o Nim. To wszystko jest niczym niezasłużonym darem, który otrzymujemy od Boga. Czy jednak o tym pamiętamy? Czasem ma się wrażenie, ze żyjemy dziś tak, jakby nam się wszystko należało – i to od już. I zapominamy, ze wszystko jest łaską, jest darem. Pytajmy dziś siebie:
- Jak często dziękuję za Boże dary?
- Kim dla mnie jest Jezus?
- Dlaczego tak często zapominam o tym, że wszystko jest darem Boga?

ORATIO – MÓDL SIĘ

Jezus pociągnij mnie do siebie, do jeszcze większej przyjaźni z Tobą i naucz być Twoim świadkiem w dzisiejszym świecie. Amen

ACTIO – WPROWADZAJ SŁOWO W CZYN!

Dziękuj każdego dnia za wszystko, co otrzymujesz.

s.M. Damiana Szmidt