Naszą radością jest, gdy zauważamy w ludziach pragnienie i poszukiwanie Boga Żywego. Cieszymy się, gdy możemy uczestniczyć we wspólnej modlitwie i dniach formacji duchowej. Bogu dziękujemy, że nasz dom jest miejscem tych spotkań i Bogu powierzamy wszystkich, którzy do niego przychodzą. Niech On sam kształtuje piękne oblicze chrześcijaństwa we współczesnym, pogubionym świecie.

15 stycznia 2023 r. w naszym klasztorze odbyło się długo wyczekiwane spotkanie młodzieży przygotowującej się do przyjęcia sakramentu bierzmowania. Spotkanie poprowadził ks. Hilus, który również w swej parafii prowadzi grupę młodzieży. W tym roku przygotowywało się 30 młodych osób z Poczdam Bsbelsberg i 28 osób z centrum Poczdamu. Do nas przybyła młodzież z parafii św. św. Piotra i Pawła w Poczdamie.

Spotkanie rozpoczęliśmy w naszej kaplicy od krótkiego tematycznego wprowadzenia, po którym przeżyliśmy wspólnie Eucharystię. Całą oprawę liturgiczną przygotowała i prowadziła młodzież. Następnym punktem programu była katecheza i praca w grupach. Ok. godz.12.00 zaprosiłyśmy młodych na obiad, a po nim na podwieczorek. Nieco wzmocnieni posiłkiem, udaliśmy się na krótką chwilę wytchnienia do ogrodu, po której nastąpiło podsumowanie pracy w grupach. Na zakończenie bogatego dnia zostałam poproszona o świadectwo na temat: Kim jest Jezus Chrystus w moim życiu. Młodzież słuchała z uwagą, miała też możliwość zadać pytania, a ja już tradycyjnie, na zakończenie tej części spotkania, rozdałam różańce i foldery o Zgromadzeniu. Cały program dnia formacyjnego zakończył się adoracją Najświętszego Sakramentu w naszej kaplicy. Dziękujemy Panu Bogu za młodzież, która w tym roku, w tak licznej grupie, daje świadectwo wiary, przynależności do Chrystusa i pragnienia pogłębienia więzi przez sakramenty. Otaczamy tych młodych ludzi naszą modlitwą.

Miesiąc później, 26 lutego br., odbyło się w klasztorze nabożeństwo Drogi Krzyżowej dla parafian i ludzi zainteresowanych „z sąsiedztwa”. W nabożeństwie uczestniczyły też nasze panie z Ukrainy wraz z dziećmi. Weronika, 12-letnia dziewczynka z Odessy, zapalała świece symbolizujące poszczególne stacje drogi cierpienia, jaką przeszedł Pan Jezus. Podczas ich zapalania, jak później wyznała Weronika, wzbudzała w głębi swego serca intencje i prośby. Szczerze przyznała, że prawie wszystkie były błaganiem o pokój i powrót do domu, do wolnej Ukrainy. Tegoroczne rozważania były oparte na poezji sakralnej siostry dominikanki klauzurowej z München. Dekoracja i muzyka w tle nastrajała do refleksji i pogłębionej modlitwy.

s.M. Tarsycja Koloch