Wdzięczność i odwaga

XXVIII Niedziela zwykła

Czy się nie znalazł nikt,

kto by wrócił i oddał chwałę Bogu,

tylko ten cudzoziemiec?

LECTIO – CZYTAJ UWAŻNIE! Łk 17, 11 - 19

Zdarzyło się, że Jezus, zmierzając do Jeruzalem, przechodził przez pogranicze Samarii i Galilei. Gdy wchodzili do pewnej wsi, wyszło naprzeciw Niego dziesięciu trędowatych. Zatrzymali się z daleka i głośno zawołali: «Jezusie, Mistrzu, ulituj się nad nami!» Na ten widok rzekł do nich: «Idźcie, pokażcie się kapłanom!» A gdy szli, zostali oczyszczeni. Wtedy jeden z nich, widząc, że jest uzdrowiony, wrócił, chwaląc Boga donośnym głosem, padł na twarz u Jego nóg i dziękował Mu. A był to Samarytanin. Jezus zaś rzekł: «Czyż nie dziesięciu zostało oczyszczonych? Gdzie jest dziewięciu? Czy się nie znalazł nikt, kto by wrócił i oddał chwałę Bogu, tylko ten cudzoziemiec?» Do niego zaś rzekł: «Wstań, idź, twoja wiara cię uzdrowiła».

MEDITATIO – ROZWAŻ PRZECZYTANE SŁOWO!

Wdzięczność – jakże szlachetna to cnota. A czyż nie mamy wrażenia, że dziś tak bardzo brakuje jej w świecie? W dzisiejszej Ewangelii Pan Jezus uzdrawia dziesięciu trędowatych, którzy o to uzdrowienie proszą: „Jezusie, Mistrzu, ulituj się nad nami!”. Wysłani do kapłanów w drodze odkrywają, że są zdrowi. Tworzą wspólnotę, idą razem, razem też doświadczyli uzdrowienia. I z tej wspólnoty tylko jeden wraca, by podziękować. Można powiedzieć, że się wyłamał, albo raczej, że miał swój kręgosłup i nie uległ presji większości. Wrócił do Jezusa i podziękował. Jezus zwrócił na to uwagę. Powiedział, że jego wiara go uzdrowiła. Zapytał gdzie pozostali… A więc sam Pan Jezus wskazuje nam dziś jak ważna w naszym codziennym życiu jest postawa wdzięczności. I trzeba nam o nią na nowo zadbać. Chciałabym jednak zwrócić jeszcze uwagę na ten drugi szczegół, a mianowicie, że ten człowiek miał odwagę wyjść i zrobić inaczej niż pozostali. Dziś tak często się słyszy, że „wszyscy tak robią”, szczególnie gdy zwraca się uwagę, że coś jest złem, grzechem. Wybieramy to, bo inni tak robią. To inni są dla nas wyznacznikiem postępowania a nie Pan Bóg. Oczywiście dzieje się tak, dlatego, że to jest nam wygodniejsze, przyjemniejsze, ale musimy pamiętać, że to nas nie usprawiedliwia. My nie mamy porównywać się z innymi i patrzeć jak inni robią, ale mamy żyć zgodnie z nauką Jezusa Chrystusa. I trzeba nam dziś i nad tym się zastanowić.