W imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego

Uroczystość Trójcy Przenajświętszej

Pierwsze czytanie: Pwt 4, 32-43. 39-40
Drugie czytanie: Rz 8, 14-17

Ewangelia: Mt 28, 16-20

Chrzest w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego.

Jedenastu zaś uczniów udało się do Galilei na górę, tam gdzie Jezus im polecił. A gdy Go ujrzeli, oddali Mu pokłon. Niektórzy jednak wątpili. Wtedy Jezus podszedł do nich i przemówił tymi słowami: «Dana Mi jest wszelka władza w niebie i na ziemi. Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody, udzielając im chrztu w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Uczcie je zachowywać wszystko, co wam przykazałem. A oto Ja jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata.

1. Posłuszeństwo uczniów

Na początku mojego spotkania z Bożym Słowem wyobrażę sobie miejsce, gdzie Jezus po raz ostatni spotyka się z Apostołami. Święty Mateusz mówi, że była to Galilea, na górze. Apostołowie przychodzą tam "jak im Jezus nakazał". Są posłuszni. Idą tam, bo to miejsce spotkania wybrał sam Pan. Przed swoim wniebowstąpieniem chce im powiedzieć coś bardzo ważnego, ale przede wszystkim chce, by jeszcze raz doświadczyli bliskiego spotkania z Nim. Jezus sam wybiera miejsca i przestrzenie swojego spotkania ze mną Czy potrafię je rozpoznać? Czy chętnię podążam na spotkanie z Jezusem?

2. Reakcje Apostołów

Przypatrzę się różnym postawom uczniów Jezusa. "Oddali Mu hołd", czyli wyrazili swój najgłębszy szacunek, miłość, oddanie, uznanie Go za Pana życia i śmierci. Zobaczę, że wśród Apostołów znaleźli jednak się i tacy, którzy "nie dowierzali". Można być świadkiem największych cudów, a mimo to nie wierzyć do końca Bogu. Która z postaw Apostołów jest mi bliższa na dzień dziesiejszy i dlaczego?

3. Reakcja Jezusa

Zobaczę, jak Jezus - mimo nieodwierzania Apostołów - podchodzi do nich. On nie zraża się kondycją ludzkiego serca. Jest zawsze taki sam: wierny, wychodzący pierwszy do człowieka, akceptujący nasze słabości. Usłyszę słowa, które wypowiada. Przekazuje Apostołom misję. Zna ich doskonale, zna ich kruchość, niedoskonałość, słabą wolę. A mimo to - ufa im i powierza odpowiedzialne zadania. Przed swoim odejściem zapewnia o nieustannej obecności. Wie, że uczniowie sami sobie nie poradzą. Pomyślę chwilę o tej prawdzie: nigdy nie jestem sam/sama. Jezus jest zawsze ze mną!