Boże Narodzenie

Uwielbiajmy Boga za to, że jest Bogiem!

LECTIO – CZYTAJ UWAŻNIE! Łk 2, 15-20

Gdy aniołowie odeszli od nich do nieba, pasterze mówili nawzajem do siebie: «Pójdźmy do Betlejem i zobaczmy, co się tam zdarzyło i o czym nam Pan oznajmił». Udali się też z pośpiechem i znaleźli Maryję, Józefa i Niemowlę, leżące w żłobie. Gdy Je ujrzeli, opowiedzieli o tym, co im zostało objawione o tym Dziecięciu. A wszyscy, którzy to słyszeli, dziwili się temu, co im pasterze opowiadali. Lecz Maryja zachowywała wszystkie te sprawy i rozważała je w swoim sercu. A pasterze wrócili, wielbiąc i wysławiając Boga za wszystko, co słyszeli i widzieli, jak im to było powiedziane.

MEDITATIO – ROZWAŻ PRZECZYTANE SŁOWO!

Dzisiejsza uroczystość zachęca nas do pochylenia się nad żłóbkiem Bożej Dzieciny. Ewangelia czytana w ciągu dnia mówi o Słowie, które stało się Ciałem. My jednak pochylimy się nas Słowem Bożym czytanym podczas Mszy Świętej sprawowanej o świcie. Widzimy tu pasterzy, którzy po wiadomości usłyszanej od aniołów postanawiają udać się do Betlejem, by zobaczyć co tam się wydarzyło. I co zastają? Maryję, Józefa i Niemowlę leżące w żłobie. Czy był to widok ukazujący Mesjasza? Pasterze jednak uwierzyli słowu Pana. Opowiadają wszystko, co zostało im objawione o tym Dziecięciu. Opowiadanie pasterzy wprawia wszystkich w zdziwienie. Jedynie Maryja przyjmuje to wszystko i zachowuje wszystkie te sprawy w swoim sercu. Po takim spotkaniu pasterze wracają wielbiąc Boga, za to wszystko, co dane im było usłyszeć i zobaczyć. Byli wdzięczni za wielką łaskę jaka ich spotkała. Jakie przesłanie z dzisiejszej Ewangelii płynie dla nas? Można tu skupić się na kilku elementach. Po pierwsze warto zauważyć posłuszeństwo pasterzy wobec usłyszanego słowa. Wysłuchując orędzia aniołów zaraz udają się, by zobaczyć to, co aniołowie im oznajmili. I tu trzeba nam pytać o nasze posłuszeństwo wobec Bożego Objawienia. Dalej od pasterzy możemy uczyć się wiary. Kiedy widzą Dziecię leżące w żłobie bez wątpliwości uznają Je za obiecanego Mesjasza. Patrząc na pasterzy powinniśmy także uczyć się wdzięczności za niezliczone łaski, jakie są naszym udziałem każdego dnia. Uwielbienie, o którym mówi dzisiejsza Ewangelia jest wspaniałym lekarstwem na wszelkie nasze troski i problemy. Umiejętność uwielbiania Boga jest wielkim darem i szczególną łaską. Uwielbienie jest modlitwą bezinteresowną. Uwielbiamy Boga, za to, że jest Bogiem. Bez względu na okoliczności i sytuacje w jakich się znajdujemy Bóg zawsze jest Bogiem i zawsze jest godzien uwielbienia. Taka postawa czyni nas ludźmi bardziej wolnymi, mniej pretensjonalnymi. A przez to bardziej szczęśliwymi. Na koniec spójrzmy jeszcze na Maryję. Matka Jezusa adoruje Go leżącego w żłobie. Uważnie słucha i rozważa to, co słyszy o swoim Synu. Widzimy Ją tu jako Matkę adorującą. Od Niej uczmy się postawy adoracji, która łączy się z postawą uwielbienia. Rozpoczynając okres Bożego Narodzenia starajmy się trwać w adoracji i uwielbieniu Bożej Dzieciny.

ORATIO – MÓDL SIĘ!

Boże, Ty w przedziwny sposób stworzyłeś człowieka i w jeszcze cudowniejszy sposób odnowiłeś jego godność, daj nam uczestniczyć w bóstwie Twojego Syna, który przyjął naszą ludzką naturę. (kolekta)

ACTIO – WPROWADZAJ SŁOWO W CZYN!

Trwaj w adoracji i uwielbieniu Bożej Dzieciny!

s.M. Damiana Szmidt