„Dlatego postępujcie, jak mówi Duch Święty: Dziś, jeśli głos Jego usłyszycie, nie zatwardzajcie serc waszych (…)”
(Hbr 3, 7)

Kim jest Duch Święty? Jest trzecią Osobą Trójcy Świętej równy w Bóstwie Ojcu i Synowi. Nazywany jest też Duchem Pocieszycielem (Parakletem), Duchem Prawdy. Pomimo, że odpowiedź na to pytanie wydaje się być oczywista od wieków szukają jej teologowie i mędrcy tego świata. O Duchu Świętym napisano wiele książek jednak nikt nigdy nie jest, nie był, ani nie będzie zdolny przeniknąć do głębi Jego Istoty. W dzisiejszym świecie zalanym rozmaitymi informacjami, w gąszczu i natłoku zdarzeń wolimy słuchać uczonych, szukamy rad przeglądając strony internetowe, ślepo ufamy pseudoautorytetom zamiast zwrócić się do Ducha Świętego, otworzyć Pismo Święte, prosić o Słowo, które Bóg codziennie do nas kieruje. W tym miejscu zadam sobie pytanie: Kogo słucham? Kto jest dla mnie ważny?

Duch Święty jest jak tchnienie, jak wiatr, który wieje kędy chce (por. J 3, 8). Aby żyć w przyjaźni i głębokiej relacji z Trzecią Osobą Trójcy Świętej nie trzeba posiadać specjalnych przymiotów lecz pragnienie i otwarte serce. Autor Księgi Mądrości podpowiada: „Myślcie o Panu właściwie i szukajcie Go w prostocie serca! Daje się bowiem znaleźć tym, co Go nie wystawiają na próbę, objawia się takim, którym nie brak wiary w Niego” (Mdr 1, 1b-2).

Właśnie wtedy, kiedy Go szukamy daje się nam odnaleźć. Czy wzywam Ducha Świętego? Czy radzę się Go nie tylko w wielkich, kluczowych sprawach, ale również w trudnościach życia codziennego? Czy słucham Jego natchnień? Co do mnie mówi Duch Boży dzisiaj – tu i teraz? Czego ode mnie oczekuje?

Proś Go całym sobą, by udzielał Ci światła i natchnienia. Radź się w każdej sprawie. Daj Mu się przenikać. Ojciec Święty Franciszek powiedział podczas jednej z Mszy św.: „Potrzebujemy rozmowy z Duchem Świętym, musimy się uczyć słuchać Go, zanim podejmiemy decyzję.” Jezus zapewnia, że: „Ojciec z nieba da Ducha Świętego tym, którzy Go proszą” (por. Łk 11, 13).

W chwilach słabości i niemocy – zdaj się na Ducha Świętego. Kiedy nie rozumiesz – wzywaj Ducha Świętego. Kiedy nie potrafisz się modlić – On modli się z Tobą i w Tobie.

On uczynił w tobie swoje mieszkanie. W liście do Koryntian święty Paweł przekonuje: „Czyż nie wiecie, żeście świątynią Boga i że Duch Boży mieszka w was? […] Świątynia Boga jest świętą, a wy nią jesteście” (Kor 3, 16-17). Duch Święty jest jak wiatr, jak tchnienie, jak powietrze… przenika wszystko, nawet „głębokości Boga samego” (1 Kor 2, 10b). Działa w nas i przez nas. Otwórz się na Jego działanie, a w Twoim życiu zaczną się dziać rzeczy wielkie. Staniesz się bardziej uważny na Słowo Boże, które Bóg codziennie kieruje do Ciebie, a przez to zaczniesz patrzeć na ludzi i wydarzenia oczami Boga.

Na zakończenie rozważania

powierz swoje życie Duchowi Świętemu:

Duchu Święty, Duchu Boży, Duchu światła i miłości! Tobie poświęcam rozum mój, serce moje, wolę moją i całego siebie w życiu doczesnym i wiecznym. Spraw, aby rozum mój był zawsze chętny do przyjmowania natchnień, pochodzących od Ciebie z nieba i nauki Kościoła świętego, którym Ty nieomylnie kierujesz i rządzisz.
Niech serce moje zawsze pała miłością Boga i bliźniego, a wola moja zawsze z wolą Boga zgadza się, aby całe moje życie było wiernym naśladowaniem życia i cnót Pana naszego i Zbawiciela, Jezusa Chrystusa, któremu z Bogiem Ojcem i z Tobą niech będzie zawsze cześć i chwała. Amen.

s.M. Leonia Szefer