Święto Chrztu Pańskiego najwcześniej obchodzono w liturgii Kościoła Wschodniego. Chrzest Jezusa nie posiadał w liturgii rzymskiej oddzielnego święta. Dekretem Świętej Kongregacji Obrzędów z 23 marca 1955 r.ustanowiono na dzień 13 stycznia w miejsce dawnej oktawy Epifanii wspomnienie chrztu Jezusa Chrystusa. Posoborowa reforma kalendarza liturgicznego w 1969 r.przemieniła wspomnienie na święto Chrztu Pańskiego i przesunęła je na niedzielę przypadającą po 6 stycznia. Zapraszam do rozważenia ewangelii w rytmie lectio divina

LECTIO – czas uważnego czytania Słowa
(Mt 3, 13-17)

Jezus przyszedł z Galilei nad Jordan do Jana, żeby przyjąć od niego chrzest. Lecz Jan powstrzymywał Go, mówiąc: «To ja potrzebuję chrztu od Ciebie, a Ty przychodzisz do mnie?» Jezus mu odpowiedział: «Ustąp teraz, bo tak godzi się nam wypełnić wszystko, co sprawiedliwe». Wtedy Mu ustąpił. A gdy Jezus został ochrzczony, natychmiast wyszedł z wody. A oto otworzyły się nad Nim niebiosa i ujrzał ducha Bożego zstępującego jak gołębica i przychodzącego nad Niego. A oto głos z nieba mówił: «Ten jest mój Syn umiłowany, w którym mam upodobanie».

MEDYTATIO – czas słuchania Słowa sercem

Niewątpliwie w centrum dzisiejszej ewangelii ukazuje się nam Trójca Święta. Jej obecność, działanie, wzajemne pełne miłości uzupełnianie się jest dla nas wzorem dobrych relacji. Słowo pokazuje nam także piękną postawę Jana Chrzciciela, który potrafi ustąpić Jezusowi. Na prośbę Mesjasza rezygnuje ze swojego zdania, które wcześniej wypowiada. Nie trwa w uporze przy swoim, rozumie, że postawa zgody na prośbę Jezusa przyniesie sprawiedliwe owoce. Nie chowa do Niego urazy, nie obraża się, nie ucieka. Przyjmuje słowo prośby i wykonuje ją. Pokorna postawa Jana Chrzciciela prowadzi do wypełnienia się słów obietnicy Boga. Jan staje się narzędziem przez które Bóg okazuje nam w pełni swoją chwałę w Osobach Ojca, Syna i Ducha Świętego. Czy ja jako osoba ochrzczona złączona z Bogiem i kościołem, potrafię w słusznych sprawach rezygnować ze swojego zdania, ze swojej postawy, po to by ukazało się coś więcej niż tylko ja, mnie, moje…

ORATIO – Czas modlitwy Słowem

Boże, proszę Cię spraw, abym żył chwałą Trójcy Świętej. Abym nie stawiał zawsze siebie, swojego zdania, planu, wizji na pierwszym miejscu. Abym umiał słuchać Ciebie i innych i jeśli przyniesie to większy pożytek, abym potrafił rezygnować ze swojego, bym nie był uparty. By słowa i postawy, które koncentrują się tylko na mnie: ja, moje, mnie zamieniały się w Ty, Tobie, Twoje.

ACTIO – Czas wprowadzania Słowa w czyn

Będę starać się słuchać innych i pozwalać im na to, by byli sobą, a nie tym kim ja chcę, by byli. Na wzór Trójcy Świętej będę starać się szanować słowo innych i budować dobre, pełne szacunku i zrozumienia relacje z bliźnimi.

s.M. Dawida Sorokowska