«Wytrwajcie we Mnie, a Ja będę trwał w was. (...) Kto trwa we Mnie, a Ja w nim, ten przynosi owoc obfity, ponieważ beze Mnie nic nie możecie uczynić» (J 15, 4-5). Ten owoc może być okupiony ofiarą mojego życia. Czy mam tego świadomość? Czasem ofiara dokonuje się w męczeńskiej śmierci, a czasem przez dni, miesiące lub lata oddanego na służbę Bogu życia. Zawsze jednak takie życie jest konsekwencją raz dokonanego wyboru.  Wierność powołaniu mimo trudów, przeciwności a nawet zagrożenia życia jest łaską. Taką łaską obdarzył Bóg wielu kapłanów w Meksyku na początku XX wieku.

Krzysztof (Cristóbal) Magallanes Jara urodził się w 1869 r.w Meksyku, w rodzinie rolników: Rafaela Magallanes i Klary Jara. W młodości był pasterzem. W wieku 19 lat wstąpił do seminarium duchownego. Po przyjęciu święceń (w roku 1899) został proboszczem parafii w Totatiche (Meksyk). Podjął tam dzieło budowy szkół, drukarni prasy, centrów katechizacji dla dzieci i dorosłych. Zorganizował także budowę elektrowni. Przygotowywał okolicznych rolników do podjęcia współpracy z mieszkańcami miast. Dla indian Huichol założył misję w Azqueltán. Słynął z nabożeństwa do Matki Bożej.
Kiedy antychrześcijański rząd Meksyku nakazał likwidację wszystkich seminariów duchownych, Krzysztof zebrał alumnów i otworzył własne seminarium. Zostało ono jednak wkrótce wykryte i zamknięte. Magallanes nie zniechęcił się - otwierał kolejne seminaria. Gdy ta metoda okazała się nieskuteczna, zorganizował prywatne zajęcia dla kandydatów do kapłaństwa.

Fałszywie oskarżony o sprzyjanie siłom rewolucyjnym rebelii Cristero, został aresztowany 21 maja 1927 roku podczas podróży do jednego z gospodarstw, gdzie miał odprawić Eucharystię. Rozdał swój ostatni majątek wykonawcom wydanego na niego wyroku, udzielił im rozgrzeszenia, a następnie, bez żadnego procesu, został zastrzelony 25 maja 1927 r.w Colotitlan (Meksyk). Do ostatniej chwili umacniał rozstrzelanego razem z nim wikariusza, o. Augustyna Caloca. Beatyfikował go w 1992 r.św. Jan Paweł II; osiem lat później, 21 maja 2000 r., dokonał on też jego kanonizacji.

Początek XX w. to czas prześladowania Kościoła w Meksyku. Kapłani, którzy decydowali się na pracę na tych terenach, świadomi byli nieuchronnej śmierci. Mimo to nie brakło misjonarzy. W latach dwudziestych XX w. na terenie Meksyku zginęło 25 wspominanych dzisiaj świętych - kapłanów i osób świeckich. Żaden z nich nie miał wytoczonego procesu, żaden nie mógł się bronić. Łączyła ich szczególne umiłowanie Eucharystii, nabożeństwo do Maryi oraz posługa biednym.

za: liturgia godzin

Współczesny świat potrzebuje świadków wiary w Chrystusa. Potrzebuje mojego świadectwa żywej wiary w Boga - Boga,  który jest, kocha i prowadzi. Chciejmy tą łaskę wierności, jakiej  każdy z nas potrzebuje, przyjmować codziennie. Owoc, jaki wydamy będzie obfity, bo z Boga będzie zrodzony.

Opracowała s.M. Elżbieta