W naszych przedszkolach,

grupach parafialnych

oraz zespołach klasowych - wiele dzieje się dobra!

Nie tylko nauka, ale i zabawa,

otwiera oczy i serca na Boga i drugiego człowieka!

Poniżej mały przegląd.

Święto pełne miłości… w PAWŁOWICACH

… czyli Dzień Babci i Dziadka w naszym przedszkolu. Takie właśnie święto przeżywała pawłowicka Ochronka w piątek - 17 lutego, kiedy to nasza placówka była przez cały dzień otwarta dla Babci i Dziadka. Uroczystość ta została zorganizowana w naszym niewielkim przedszkolu po raz pierwszy. Od godziny 900 aż do 1600 drzwi pozostawały otwarte dla naszych wspaniałych Gości. Niesamowite było to, że każdy Przedszkolak miał „swoich Gości”. Nie było minuty, by Babcie i Dziadkowie nam nie towarzyszyli.

Czas bycia razem wypełniony był wspólną zabawą zorganizowaną – czy to muzyczną czy z chustą animacyjną, zabawą indywidualną, wspólnie wykonywanymi pracami plastycznymi, czytaniem bajek. Dzięki zaangażowaniu Rodziców stworzyliśmy małą kawiarenkę z pysznymi, domowymi wypiekami, gdzie Babcie i Dziadkowie mieli chwilę na rozmowę, wspomnienia czy dzielenie się radością i doświadczeniem bycia Babcią czy Dziadkiem. Nie zabrakło też czasu na indywidualną modlitwę w naszej kaplicy, dokąd prowadziły same Dzieci – bo dobrze znają tam drogę. Wielką niespodzianką dla Dzieci była możliwość zobaczenia „od środka” busa i samochodu do nauki jazdy „L”, ze szkoły, który prowadzi jeden z naszych Dziadków.

Dzień ten na długo pozostanie w naszej pamięci. Towarzyszyło nam wiele emocji i trosk organizacyjnych, bo przecież pomieszczenia niewielkie, ale po raz kolejny zrozumieliśmy, że to nie mury tworzą relacje, że to nie ściany tworzą najważniejszą konstrukcję. To moc miłości, poświęcenie, zainteresowanie i troska jaką dają „Dziadkowie” swoim wnukom tworzą tę ważną konstrukcję – doświadczenia bycia kochanym, docenianym, może i trochę rozpieszczanym, dają poczucie bezpieczeństwa, stają się ostoją cierpliwości, najlepszymi pocieszycielami czy kompanami zabaw. Wdzięczne Bogu za „Święto pełne miłości” i za to nasze „domowe przedszkole” radujemy się, że jest nam dane tworzyć wraz z naszymi Dziećmi i Rodzinami wspólnotę, której Patronuje bł. Edmund, który uważał, że „zadaniem wczesnego wychowania nie jest żadna szkolna nauka, lecz nauka życia. Słowa nauki tu nie wystarczą: dzieci nie słowem, lecz życiem uczyć trzeba, jak żyć mają”, a którego słowa staramy się realizować przy współpracy z naszą małą pawłowicką ojczyzną.

s.M. Eligia Garbacz

Jastrzębie Zdrój: Z MYŚLĄ O CHORYCH I SAMOTNYCH

Z okazji XXXI Światowego Dnia Chorego uczniowie SP4 w Jastrzębiu-Zdroju wykonali dowolną techniką kartki dla chorych i samotnych osób. Natomiast wspólnota Dzieci Maryi, na swoim spotkaniu formacyjnym, kontynuując prace szkolne, dokończyła je, umieszczając w kopertach.

W sobotę, 11 lutego br., po Mszy św., która była sprawowana w kościele parafialnym w intencji chorych, jej uczestnicy zostali obdarowani miłymi upominkami. Poza artystycznym elementem na kartkach był umieszczony tekst pełen wdzięczności, nadziei oraz zapewnienie o pamięci w modlitwie. Dzieci po rozdaniu swych upominków udały się także do domów niektórych parafian, aby również im ofiarować skromny dar. Skromny, ale dar serdecznej pamięci. W domach zostało obdarowanych łącznie 126 starszych i chorych osób. Wystarczy tak niewiele, by wzruszyć i rozradować serca! Wystarczy ofiarowany czas i obecność oraz „laurka”, która będzie długo radowała!

s.M. Longina Płaczek

 Warszawa Wola: BUDOWANIE OGNISKA DOMOWEGO

6 lutego br. gościem naszego przedszkola była pani Anna Murawska, która poprowadziła konferencję na temat budowania ogniska domowego. Doświadczenie pani Anny jako żony i mamy sześciorga dzieci okazało się niezwykle cenne. Wychodząc od myśli Jana Pawła II, który zwracał uwagę na ogromną wagę rodziny i kultury w "uczłowieczaniu" młodego człowieka, pani Anna wskazała na wagę budowania środowiska rodzinnego. Jest ono bazą, z której może czerpać człowiek na każdym etapie życia.

Ważne jest, aby dom rodzinny był oazą spokoju, ciepła, miejscem, do którego chce się wracać. Pomóc w tym może życie organizowane wokół wspólnego stołu, przy którym spożywa się wspólnie posiłki ale również jest miejscem, gdzie uczy się rozmowy, wzajemnego słuchania, zachęcania dzieci, by dzieliły się swoimi przeżyciami, opowiadały o swoich przyjaźniach. Ważną rzeczą jest również pielęgnowanie przeszłości, pamięci o przodkach czy kultywowanie zwyczajów rodzinnych, które wspólnie możemy współtworzyć. Pani Anna zwracała też uwagę na wagę przydzielania dzieciom obowiązków, by robiły rzeczy wokół siebie, by wiedziały jak "działa" dom. Daje to poczucie bezpieczeństwa i pewności siebie. Pomaga w tym również znajomość zasad panujących w domu i konsekwencji ich nieprzestrzegania. Ważne, by pamiętać o dobrym humorze, który może pomóc przejść przez trudniejsze chwile i jest nieodzowny w budowaniu ciepłych wspomnień o domu rodzinnym.

Magda Siedlik
Mama Augustyna i Bernadetki

Kędzierzyn-Koźle: KARNAWAŁOWA RADOŚĆ I MIŁOŚĆ BOGA

Po wielu intensywnych przygotowaniach jasełek oraz uroczystości z okazji Dnia Babci i Dziadka, nadszedł czas na bal! Dzieci z niecierpliwością czekały na to wydarzenie, pełne niespodzianek. Świadome, że sam Pan Jezus z apostołami i z Maryją udali się na wesele do Kany Galilejskiej, by radować się z innymi, chciały doświadczyć wesołej zabawy we wspólnocie przedszkolnej. Tego dnia każdy z nas wyglądał inaczej niż zwykle. Przybył również zaproszony pan wodzirej, który poprowadził całą zabawę. Kolorowe dekoracje, tańce, konkursy, a przede wszystkim dziecięce uśmiechy, sprawiły że sala tryskała radością. Wdzięczni dobremu Bogu za to wydarzenie udaliśmy się także do kaplicy, aby dziękować za piękno i radość tego dnia!

A kilka dni później, 14 lutego br., we wspomnienie św. Walentego, dziękowaliśmy Dobremu Bogu za dar Miłości! I podobnie jak na balu, wszystko sprzyjało do przeżycia prawdy, że Bóg nas kocha i jest z nami! Hasło dnia brzmiało:

ODDAJ SWE SECE JEZUSOWI

 s.M. Salomea Wiatr

Pawłowice: „Szukamy skarbów z bł. Edmundem Bojanowskim"

Daj Boże, abyśmy nowy rok rozpoczęli i przepędzili ku naszemu zbawieniu i pomnożeniu chwały Bożej.

Z ochronkowej FILMOTEKI>>>

Podążając śladami bł. Edmunda, w styczniu poszukiwaliśmy kolejnego skarbu. Tym razem odkrywaliśmy wartość, jaką jest szacunek. Wspólnie z dziećmi wyjaśnialiśmy czym jest szacunek i jak należy go okazywać. Dzieci, jak zwykle, chętnie angażowały się w rozmowę i dzieliły się swoimi spostrzeżeniami. Oto niektóre wypowiedzi: szacunek – „szanujemy Boga”, „szanujemy wszystkich ludzi”, „szanujemy rodzinę”. Szanować = „słuchać”, „dbać o siebie i innych”, „jestem miły i kulturalny”, „szanujemy przyrodę i zabawki”. Poznaliśmy też bł. Edmunda, który, nawet jeśli z kimś się nie zgadzał, zawsze szanował jego zdanie i uczył siostry i dzieci w ochronkach szacunku do bliźnich.

Piękną formą wyrażania szacunku było również przestrzeganie zasad kultury przez bł. Edmunda. Tego też staramy się uczyć, używając jak najczęściej zwrotów grzecznościowych. Przed nami także spotkanie z Babcią i Dziadkiem, których zaprosiliśmy do naszego przedszkola na „dzień otwarty”, dzień wspólnej zabawy i bycia razem. W ten sposób chcemy wyrazić jak bardzo ich szanujemy i kochamy.

s.M. Eligia Garbacz i s.M. Klara Kowalczyk