Spotkanie

opłatkowo-noworoczne

Stowarzyszenia
Rodzina Bł. Edmunda Bojanowskiego

w Siedlcach

6 stycznia, święto Objawienia Pańskiego a jednocześnie dzień misyjny w parafii pw. Św. Teresy patronki misji świętych, był doskonałą okazją do wspominania Tego, który niemal jak misjonarz objawiał Jezusa i Jego Matkę wiejskim dzieciom. Edmund Bojanowski, bo o Nim mowa, jest przykładem człowieka, który swoim życiem zaświadczył, że nie będąc kapłanem można być nauczycielem wiary, nie będąc rodzicem, wychowywać dzieci i nie mając prawie nic, dokonać dzieł niedostępnych posiadaczom wielkich fortun. Opiekunka naszej wspólnoty, siostra M. Eligia Dajek, planując spotkanie Rodziny Edmundowej z okazji świąt Bożego Narodzenia nie mogła przypuszczać, że nasze świętowanie będzie ukoronowaniem tego szczególnego dnia. Misjonarze z prokury misyjnej z Poznania przez cały dzień głoszą Słowo Boże, zespół muzyczno-wokalny z oblackiej parafii w Gorzowie Wielkopolskim upiększa świąteczne Eucharystie, kawiarenka parafialna „pęka w szwach” z powodu dużej ilości osób, wspaniała atmosfera, doskonały czas na wspólne świętowanie.

O godzinie 16:00 uczestniczymy w Eucharystii, którą odprawił o. Sebastian OMI, ale tak naprawdę już godzinę wcześniej trwały intensywne przygotowania świątecznego stołu. Spodziewamy się grupy co najmniej trzydziestoosobowej, jest więc sporo pracy. Spotkanie na sali rozpoczynamy tradycyjnie odczytaniem fragmentu Ewangelii o narodzeniu Jezusa. Potem wspólna kolęda i życzenia od naszej opiekunki, przełożonej siedleckiego domu zakonnego siostry Eligii. Wiele ciepłych słów, ale i wyraźne wskazanie naszej roli, osób świeckich zaangażowanych w pracę Stowarzyszenia, jako odpowiedzialnych za ukazywanie apostolskiej roli członków Kościoła. Traktujemy te słowa jako wezwanie do większego zaangażowania i świadczenia o Jezusie Objawionym całemu światu, niegdyś w osobie małego dziecka, a obecnie jako Boga i Zbawiciela towarzyszącego człowiekowi na każdym kroku życia. Wzajemne życzenia, czas na rozmowę i wyrażenie radości ze spotkania, z niektórymi nie widzieliśmy się od dawna.

Jako pierwszy „wjeżdża” czerwony barszcz, a po nim liczne przysmaki przygotowane przez nasze panie. Do rozmów i dzielenia się spostrzeżeniami nie trzeba nikogo namawiać. Dominują wspomnienia, ale i plany na przyszłość. Przewodniczący przedstawił precyzyjny roczny plan comiesięcznych spotkań, co ma pozwolić na lepsze rozplanowanie czasu, udział w konferencjach, spotkaniach formacyjnych i rekolekcjach. Mamy też gości. Odwiedza nas o. Piotr Darasz OMI proboszcz parafii, któremu dziękujemy za gościnę w przyjaznych progach parafialnych obiektów. Staramy się odwdzięczyć pracą na rzecz parafii, angażowaniem parafian w pracę Stowarzyszenia, fizycznym wkładem chociażby poprzez przygotowanie wieńców adwentowych czy też modlitwę za parafię i parafian przez wstawiennictwo naszego patrona, bł. Edmunda Bojanowskiego.

Czas szybko mija. Rozstajemy się w poczuciu bardzo mile i owocnie spędzonych chwil. Już tęsknimy za sobą, za wspólną modlitwą, za dzieleniem się słowem, które umacnia na drogach coraz trudniejszej codzienności.

Błogosławiony Edmundzie Bojanowski, obrońco dzieci ubogich i chorych módl się za nami i wspieraj w pracy, zatroszcz się o nasz rozwój duchowy, abyśmy nie ulegli pokusom współczesnego świata lansującego ideały tak odległe od Twojego życia — cichego i pokornego. Ty, który broniłeś życia najmniejszych, opiekowałeś się rodzinami w potrzebie, uproś u Boga łaskę dla naszej ojczyzny o wytrwanie w wierze ojców i o pokój w Jej granicach. Amen.

Bogdan Kozioł