Rozesłanie dwunastu
Rozesłanie dwunastu

XV Niedziela zwykła

 

Pierwsze czytanie: Am 7, 12-15
Drugie czytanie: Ef 1, 3-14

Ewangelia: Mk 6, 7-13


Rozesłanie dwunastu

 

Następnie przywołał do siebie Dwunastu i zaczął rozsyłać ich po dwóch. Dał im też władzę nad duchami nieczystymi i przykazał im, żeby nic z sobą nie brali na drogę prócz laski: ani chleba, ani torby, ani pieniędzy w trzosie. «Ale idźcie obuci w sandały i nie wdziewajcie dwóch sukien!» I mówił do nich: «Gdy do jakiego domu wejdziecie, zostańcie tam, aż stamtąd wyjdziecie. Jeśli w jakim miejscu was nie przyjmą i nie będą słuchać, wychodząc stamtąd strząśnijcie proch z nóg waszych na świadectwo dla nich!» Oni więc wyszli i wzywali do nawrócenia. Wyrzucali też wiele złych duchów oraz wielu chorych namaszczali olejem i uzdrawiali.

 

1. Odnajdę się w gronie uczniów Jezusa. Stanę wśród nich i zobaczę przejęcie na ich twarzy, gdy słyszą, że otrzymują władzę nad duchami nieczystymi. Usłyszę słowa Jezusa do apostołów, jako skierowane do mnie. Co czuję?

 

2. Aby iść za Jezusem trzeba zrezygnować z wszelkich zabezpieczeń, które skupiają człowieka na sobie. Z których zabezpieczeń jest mi najtrudniej zrezygnować? Czy mogę z wewnętrznym przekonaniem powiedzieć, że Jezus mi wystarczy?


3. Uczeń Jezusa nie zawsze będzie przyjęty przez innych. Droga za Jezusem to często droga odrzucenia. Co mogę powiedzieć o mojej wewnętrznej wolności wobec odrzucenia i niezrozumienia - często nawet przez najbliższych?

 

W mojej dzisiejszej modlitwie Słowem Bożym porozmawiam z Jezusem o tym, co mnie najbardziej przerasta w kroczeniu drogą za Nim. Poproszę o łaskę wiernego trwania przy Nim.

 

s.M. Serafia Szymik