„Niech nic cię nie niepokoi,
niech nic cię nie przeraża.
Wszystko mija, Bóg się nie zmienia.
Cierpliwość osiąga wszystko.
Temu, kto ma Boga,
Nie brakuje niczego.
Bóg sam wystarcza.”

1.Zwiastowanie Maryi

„Niech nic cię nie niepokoi, niech nic cię nie przeraża.”
Tymi słowami zaczyna się znany wiersz św. Teresy od Jezusa. Jest to treść, która Tobie, Maryjo również była bliska, skoro usłyszałaś podobne słowa od Anioła: „Nie bój się Maryjo, znalazłaś łaskę u Boga. Oto poczniesz i porodzisz Syna...”. Zmieszałaś się na to Boże wezwanie, ale nie przeraziło ono Cię, bo zaufałaś, bo zawierzyłaś. Wierząc Bogu, że On w swojej nieskończonej miłości wszystko potrafi.
Maryjo, naucz nas takiego zaufania.

2. Nawiedzenie św. Elżbiety

„Wszystko mija, Bóg się nie zmienia”
Oto wierność Boga, o której Ty Maryjo również śpiewasz w Twoim Magnificat. Twoja dusza wielbi Pana, w każdej chwili życia. Sama jest wierna i zawsze potrafi kochać, nawet kiedy nadchodzą trudności, bo w Twojej duszy głęboko zakorzeniona jest ta jedna prawda: „Wszystko mija, tylko Bóg się nie zmienia.” W tym leży źródło naszej nadziei.
Maryjo, naucz nas czerpać siły z tego źródła.

3.Narodzenie Pana Jezusa

„Cierpliwość osiąga wszystko”
Cierpliwość- to cnota, która Tobie Maryjo również musiała towarzyszyć w życiu, kiedy przygotowałaś się do narodzin  Twojego Syna, kiedy byłaś w drodze do Betlejem z Józefem, albo kiedy was odrzucono szukających schronienia. Skąd ta moc, aby być cierpliwą? WIARA, tylko wiara pomaga być cierpliwym, wytrwać, być spokojnym i zachować wszystkie te rzeczy w swoim sercu, tak jak Ty w tę noc Betlejemską.
Maryjo, naucz nas cierpliwości, która karmi się żywą wiarą.

4.Ofiarowanie Pana Jezusa

„Temu, kto ma Boga, nie brakuje niczego.”
Maryjo, Ty oddałaś swojego Syna całkowicie w ręce Boga. Ofiarowując Jezusa, ofiarowałaś sama siebie. Nie bałaś się oddać to, co najcenniejsze w Twoim życiu Bogu, wiedząc, że temu, kto ma Boga, niczego nie zabraknie. Z Twoją matczyną troską prowadzisz i nas do Ojca, abyśmy żyły w pełni oddane Bogu, obficie obdarowane przez Niego.
Maryjo, trzymaj naszą dłoń, krocząc na drodze naszego powołania.

5.Odnalezienie Pana Jezusa w świątyni

„Bóg sam wystarczy.”
Oto ostatni werset tego wiersza. Trzy słowa, które wypowiadają wszystko: BÓG SAM WYSTARCZY. Wydaje się, jakby one były odpowiedzią na pytanie Jezusa, skierowane do Swojej Matki: „Dlaczegoście Mnie szukali, nie wiedzieliście, że muszę być w tym, co jest od mojego Ojca.” Inaczej mówiąc: Bóg Mu wystarczy, bo będąc w Ojcu mam wszystko.
A Ty Maryjo to wszystko przyjmujesz, Twoje serce jest otwarte, aby wejść jeszcze głębiej w tajemnicę poznawania Boga. To Ci wystarczy.
Maryjo, wstawiaj się za nami, aby Bóg nam wystarczył.

s. now. Katarzyna Świecznik