Doceniając wartość wychowania przedszkolnego Założyciel opracował szczegółowe przepisy, którymi służebniczki miały kierować się w pracy ochronkowej. Nakreślił dla nich plan dzienny, tygodniowy i roczny, który ułożony był wg całokształtu życia ludzkiego, a także wpisywał się w obchody roku liturgicznego i rozważania Bożych tajemnic.

   
W rocznym planie pracy, uwzględniając przeżywane w Kościele okresy liturgiczne, poprzez wprowadzanie w ich tematykę, a także odpowiednie udekorowanie sal, inspirujemy dzieci do pełnienia dobrych uczynków.

Adwent

W Adwencie tworzymy tzw. kącik adwentowy. Symboliczne schodzenie Dzieciątka Jezus do żłóbka przypomina nam o zbliżającej się uroczystości Bożego Narodzenia, a co za tym idzie - o potrzebie przygotowania prezentu dla Jezusa. Tym darem stają się serca dobrych uczynków, na które dzieci za każde uczynione dobro naklejają kwiatek. W Boże Narodzenie ofiarują je Jezusowi pod choinką. W tym okresie nasze modlitwy są wypełnione prośbą o dobre przygotowanie naszych serc na świętowanie urodzin Jezusa. Także poprzez zajęcia dydaktyczne akcentujemy duchowy wymiar przeżywanego czasu i wprowadzamy dzieci w tradycje i obrzędy związane z Bożym Narodzeniem, ukazując jednocześnie prawdę, że Jezus przyszedł na świat jako dziecko - w rodzinie. Tutaj warto podkreślać wartość rodziny, która jako główne środowisko wychowawcze ma największy wpływ na wszechstronny rozwój człowieka.. Tym bardziej dziś, gdy coraz częściej spotykamy rozbite rodziny trzeba nam wskazywać na Świętą Rodzinę jako wzór do naśladowania. Można to czynić poprzez pogadanki, można np. zaprosić rodzinę, która opowie o tym, jakimi wartościami chrześcijańskimi kieruje się w życiu itp.

Św. Mikołaj i Boże Narodzenie

Czas Adwentu jest także wypełniony przygotowaniem przedstawienia jasełkowego – i na tym gruncie też mamy szansę, by przybliżać dzieciom okoliczności przyjścia Jezusa na świat. No i oczywiście odwiedza nas św. Mikołaj – do spotkania z którym dzieci są przygotowywane poprzez opowiadanie historii życia świętego biskupa. W kończącym się Adwencie, w naszej przedszkolnej wspólnocie, przeżywamy Wigilię – razem przygotowujemy świąteczną dekorację sali, dzielimy się opłatkiem, składamy sobie świąteczne życzenia, a najgrzeczniejsze dziecko, jako nagrodę, wnosi Dzieciątko do żłóbka. Cały klimat Adwentu wprowadza nas w radosne przeżywanie Okresu Bożonarodzeniowego, kiedy to ochronka rozbrzmiewa radosnym śpiewem kolęd, dzieci słuchają biblijnych opowiadań o dziecięctwie i młodości Jezusa, odwiedzamy klasztorne kaplice, by pomodlić się przy żłobku, a także chodzimy do bazyliki Franciszkanów – na modlitwę i zwiedzanie słynnej panewnickiej szopki. Wspólnie z innymi przedszkolami uczestniczymy także w kolędowej adoracji żłóbka. Klimat tego okresu zachęca nas, by przedstawić jasełka dla naszych rodziców, a także dla babci i dziadka.

Wielki Post

Niewątpliwie okres Wielkiego Postu wprowadza nas w atmosferę powagi. Tutaj również wystrój sali pomaga nam w przeżywaniu tego czasu. Tym razem tworzymy tzw. kącik wielkopostny z bardziej wyeksponowanym krzyżem. Znów mamy możliwość, by ulżyć Jezusowi w cierpieniu poprzez wspólne i indywidualne postanowienia wielkopostne. W czasie zajęć prowadzimy z dziećmi pogadanki religijne nt. nabożeństw wielkopostnych, sensu cierpienia. Czasem modlimy się razem drogę krzyżową, a także zachęcamy, by wspólnie z rodzicami uczestniczyli w tym nabożeństwie. Szczególną modlitwa otaczamy chorych – naszych bliskich, kolegów z grupy, samotnych. W tym okresie liturgicznym głębokie znaczenie ma dla nas codzienny rachunek sumienia.
Tegoroczny Wielki Post jest w naszym przedszkolu przeżywany w duchu przygotowań do beatyfikacji Jana Pawła II – dzieci poznają historię życia papieża Polaka, poznają piękno jego życia duchowego oddanego bez reszty Bogu przez Maryję, uczą się piosenek o nim – i na tym polu mają okazję, by wspólnie z rodzicami wziąć udział w konkursie nt. świętych, ogłoszonych przez Jana Pawła II.
Okres wielkopostny jest dla nas przygotowaniem do przeżywania radości zmartwychwstania, dlatego pielęgnujemy także zwyczaje wielkanocne i tradycyjnie odwiedza nas zajączek.

Miesiące maryjne

W maju i październiku kierujemy nasze myśli i serca w stronę Matki Bożej – poprzez spotkania w ogrodzie, przy figurze Maryi - modlitwą i śpiewem dziękujemy za Jej matczyną opiekę nad naszym przedszkolem i naszymi rodzinami. Niewątpliwie te miesiące dają nam szansę, by rozbudzać w dzieciach ducha maryjnego, by wskazywać im na Maryję, nie tylko jako Matkę Jezusa, ale także jako Matkę każdego z nas. Każdy dzień może stać się okazją ku temu, by opowiadać o życiu Maryi w Nazarecie, by przybliżyć historię np. objawień fatimskich, by w formie różnego rodzaju zabaw naśladowczych typu: Tak, jak Maryja chcę… budzić pragnienie naśladowania Jej cnót. Warto też w tym celu korzystać z bogactwa świata literatury i różnego rodzaju czasopism: Anioł Stróż, Mały rycerzyk Niepokalanej, Ola i Jaś itp. Rozwijając pomysłowość i wyobraźnię dzieci, w łączności z Dniem Matki, można wymyślić prezent także dla Maryi. W tym okresie warto zachęcać rodziców, by wspólnie z dziećmi uczestniczyli w nabożeństwach maryjnych, a może nawet organizować takowe w naszych domowych kaplicach.
W trosce o duchowy rozwój dzieci, a także ich rodziców można zorganizować peregrynację obrazu z wizerunkiem Maryi, który codziennie odwiedzałby chętną do modlitwy rodzinę.

Święto Ojca Edmunda

Ważnym momentem, w trosce o religijny wymiar życia, jest też dla nas dzień 14 listopada, kiedy to w sposób szczególny dziękujemy Bogu za dar życia i dzieło bł. Edmunda. Dzień ten jest dla nas świętem patronalnym i wtedy też zapraszamy naszych krewnych do przedszkola na tzw. Dzień otwartych drzwi. Spotkanie to rozpoczynamy od nabożeństwa dziękczynnego w kaplicy, przed obrazem Założyciela, a następnie jest okazja, by uczcić relikwie błogosławionego i uczestniczyć w zajęciach przedszkolnych.
O życiu błogosławionego warto opowiadać dzieciom cały rok, wskazując na to, jak on troszczył się o dzieci, jak dbał o to, by kochały Jezusa i Matkę Bożą, jak przygotowywał różne zabawy i wymyślał piosenki na rzecz ochronek. Potrzeba, by kształtować w tych najmniejszych świadomość, że bł. Edmund jest naszym Patronem, że – podobnie jak Anioł Stróż – opiekuje się nami, patrząc na nas z nieba. Dlatego modlitwa dziecka Błogosławiony Edmundzie proszę Cię, bądź ze mną dziś przez cały dzień… wraz z piosenkami ku czci Założyciela niech rozbrzmiewają dziecięcym głosem, jako wdzięczność Bogu za życie i dzieło Bojanowskiego.

Cały rok z Bogiem

W obchody roku liturgicznego włączamy się także poprzez obchodzenie tygodni: miłosierdzia i misyjnego, uwrażliwiając dzieci na potrzeby drugiego człowieka, na ludzką biedę, zarówno materialną, jak i duchową. Rozpoczynając i kończąc rok przedszkolny, wspólnie z rodzicami uczestniczymy w Mszy świętej, by powierzać Bogu wszystkie nasze intencje, dziękować za Jego opiekę i prosić, by błogosławił nam na trud przekazywania i ugruntowania w dzieciach wartości religijnych, na których mogą budować swoje życie duchowe.

sM. Eligia Garbacz