LECTIO – CZYTAJ UWAŻNIE!

Mt 22, 1 - 14
A Jezus znowu w przypowieściach mówił do nich: «Królestwo niebieskie podobne jest do króla, który wyprawił ucztę weselną swemu synowi. Posłał więc swoje sługi, żeby zaproszonych zwołali na ucztę, lecz ci nie chcieli przyjść. Posłał jeszcze raz inne sługi z poleceniem: "Powiedzcie zaproszonym: Oto przygotowałem moją ucztę: woły i tuczne zwierzęta pobite i wszystko jest gotowe. Przyjdźcie na ucztę!" Lecz oni zlekceważyli to i poszli: jeden na swoje pole, drugi do swego kupiectwa, a inni pochwycili jego sługi i znieważywszy [ich], pozabijali. Na to król uniósł się gniewem. Posłał swe wojska i kazał wytracić owych zabójców, a miasto ich spalić. Wtedy rzekł swoim sługom: "Uczta wprawdzie jest gotowa, lecz zaproszeni nie byli jej godni. Idźcie więc na rozstajne drogi i zaproście na ucztę wszystkich, których spotkacie". Słudzy ci wyszli na drogi i sprowadzili wszystkich, których napotkali: złych i dobrych. I sala zapełniła się biesiadnikami. Wszedł król, żeby się przypatrzyć biesiadnikom, i zauważył tam człowieka, nie ubranego w strój weselny. Rzekł do niego: "Przyjacielu, jakże tu wszedłeś nie mając stroju weselnego?" Lecz on oniemiał. Wtedy król rzekł sługom: "Zwiążcie mu ręce i nogi i wyrzućcie go na zewnątrz, w ciemności! Tam będzie płacz i zgrzytanie zębów". Bo wielu jest powołanych, lecz mało wybranych».

MEDITATIO – ROZWAŻ PRZECZYTANE SŁOWO!

Jezus kontynuuje swoje nauczanie w przypowieściach. W dzisiejszej jest Królem wyprawiającym ucztę synowi. Na tą ucztę zostali zaproszeni goście, którzy niestety nie skorzystali z tego zaproszenia. Izrael jest narodem wybranym, zaproszonym na ucztę. Pan Bóg posyła swoich proroków, by wzywali na ucztę. Kiedy ci nie przychodzą posyła kolejne sługi. Zobaczmy, że apostołowie po Zesłaniu Ducha Świętego szli i głosili Ewangelię. Najpierw jednak głosili ją wśród Żydów. Pan Bóg powołał ten naród do szczególnej więzi ze sobą. Jednak i tym razem zaproszenie zostało zlekceważone. Poszli załatwiać sprawy materialne. Wybrali mamonę w miejsce Boga. A proroków znieważyli i pozabijali. W tekście mamy zapisane, że król się rozgniewał. Zauważmy jednak, że ta sytuacja spowodował rozprzestrzenienie się Ewangelii na wszystkie narody. Wyjście na ulice i zaproszenie wszystkich jest właśnie tego obrazem. Jednak na uczcie znalazł się człowiek niewłaściwie ubrany. Sam Pan Jezus powiedział, że nie ten wejdzie do Królestwa niebieskiego, który mówi: „Panie, Panie”, ale ten, kto pełni wolę Ojca. Nie wystarczy być ochrzczonym. Trzeba jeszcze przyoblec się w szatę pełnienia woli Bożej. Król z dzisiejszej przypowieści nazywa człowieka źle ubranego przyjacielem. Bóg nie odrzuca nikogo, ale wszystkich chce przygarnąć do siebie. Pytanie o szatę jest zaproszeniem do nawrócenia się. I to właśnie ci, którzy podejmą trud nawrócenia są wybranymi, gdyż zrozumieli, że błądzili. Popatrzmy na siebie i spróbujmy umieścić się w odpowiedniej grupie bohaterów dzisiejszej Ewangelii.

ORATIO – MÓDL SIĘ!

Obdarz mnie Twoją łaską, łaskawy Jezu, aby była ze mną i pozostawała we mnie aż do końca. Daj, abym zawsze pragnął i chciał tylko tego co Tobie odpowiada i co Tobie miłe. Niech Twoja  wola będzie moją, a moja niech zawsze podąża za Twoją i z nią współbrzmi najlepiej. Niechaj chcę tego, co i Ty, i tego samego nie chcę, abym nawet nie potrafił chcieć albo nie chcieć inaczej, niż Ty chcesz, czy nie chcesz. Amen

ACTIO – WPROWADZAJ SŁOWO W CZYN!

Zastanów się, co w twoim życiu wymaga przemiany, nawrócenia i podejmij konkretne postanowienie zmiany swojej postawy.

sM. Damiana Szmidt