XIV Niedziela zwykła

Przyjść i przyjąć dar, by żyć pełnią życia to zadanie i zaproszenie dla każdego z nas.

LECTIO – CZYTAJ UWAŻNIE! Mt 11, 25 - 30

W owym czasie Jezus przemówił tymi słowami: «Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że zakryłeś te  rzeczy przed mądrymi i roztropnymi, a objawiłeś je prostaczkom. Tak, Ojcze, gdyż takie było Twoje upodobanie. Wszystko przekazał Mi Ojciec mój. Nikt też nie zna Syna, tylko Ojciec, ani Ojca nikt nie zna, tylko Syn i ten, komu Syn zechce objawić. Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię. Weźcie na siebie moje jarzmo i uczcie się ode Mnie, bo jestem cichy i pokornego serca, a znajdziecie ukojenie dla dusz waszych. Albowiem słodkie jest moje jarzmo, a moje brzemię lekkie».

MEDITATIO – ROZWAŻ PRZECZYTANE SŁOWO!

Bóg wielkie rzeczy objawia ludziom prostym i pokornym. Przed uczonymi i mądrymi wiele jest zakryte. Dlaczego? Być może dlatego, że brakuje im właśnie pokory potrzebnej do przyjęcia Bożej nauki. Prostota i pokora człowieka otwiera serce Boga. Taka postawa sprawia, że jesteśmy zdolni przyjąć Boże Objawienie i żyć nim w codzienności. Ojciec ma upodobanie w ludziach prostych i pokornych. Takim daje wiele, ponieważ oni są zdolni wiele przyjąć i wykorzystać dla Bożej chwały i pożytku ludzi. Poznając Jezusa Chrystusa poznajemy Ojca. On objawia nam miłość Boga do każdego z nas. W dzisiejszej Ewangelii Jezusa zaprasza wszystkich a szczególnie tych, którzy przeżywają jakiekolwiek trudności, aby do Niego przyszli a On im pomoże. Jednak potwierdza też pragnienie Ojca, byśmy byli pokorni. Sam mówi: „Uczcie się ode Mnie, bo jestem cichy i pokornego serca”. Tacy więc mamy być i my. Taka postawa bowiem jest ukojeniem dla ludzkiego serca, tak częstego zdruzgotanego różnymi problemami i wątpliwościami. Jezus nie chce, abyśmy byli sami, ale też nie narzuca się nam. Zostawiając nam wolność zaprasza: „Przyjdźcie do Mnie wszyscy...”. Przyjść i przyjąć dar, by żyć pełnią życia to zadanie i zaproszenie dla każdego z nas. Jakże bogata jest treść dzisiejszej Ewangelii, której podstawowym wezwaniem zdaje się być zaproszenie do przyjęcia postawy pokory. Z doświadczenia wiemy, że czasem jest to bardzo trudne, bo zależy nam na dobrej opinii, bo chcemy być lepsi, mądrzejsi itd. A Jezus wyraźnie zachęca nas do innej postawy. Pokora to prawda, prawda o sobie i o Bogu. Warto dziś zastanowić się kim jest Bóg i kim ja jestem wobec Niego. Popatrzeć choćby na Jego miłość i zobaczyć swoje próby kochania. Wtedy zrozumiemy czym jest pokora, czyli prawda o Jego wielkości i swojej małości. Pytajmy dziś siebie:
- Jaka postawa przeważa w moim życiu: pokory czy pychy?
- Do kogo najczęściej udaję się ze swoimi problemami?
- Co robię, by coraz lepiej poznawać Jezusa a przez to Ojca Niebieskiego?

ORATIO – MÓDL SIĘ

Jezus cichy i pokornego serca, uczyń serce moje według serca twego. Amen

ACTIO – WPROWADZAJ SŁOWO W CZYN!

Podziękuj Bogu za to, że pragnie się tobie objawiać. Skorzystaj z Jego zaproszenia, by przyjść do Niego – każdego dnia, kiedy jest to możliwe uczestnicz w Eucharystii.

s.M. Damiana Szmidt