XXI Niedziela zwykła

Zaczniecie kołatać do drzwi i wołać: „Panie, otwórz nam!”, lecz On wam odpowie: „Nie wiem, skąd jesteście”. Wtedy zaczniecie mówić: „Przecież jadaliśmy i piliśmy z Tobą, i na ulicach naszych nauczałeś”. 

LECTIO – CZYTAJ UWAŻNIE! Łk 13, 22 - 30

Jezus przemierzał miasta i wsie, nauczając i odbywając swą podróż do Jerozolimy. Raz ktoś Go zapytał: «Panie, czy tylko nieliczni będą zbawieni?» On rzekł do nich: «Usiłujcie wejść przez ciasne drzwi; gdyż wielu, powiadam wam, będzie chciało wejść, a nie zdołają. Skoro Pan domu wstanie i drzwi zamknie, wówczas, stojąc na dworze, zaczniecie kołatać do drzwi i wołać: „Panie, otwórz nam!”, lecz On wam odpowie: „Nie wiem, skąd jesteście”. Wtedy zaczniecie mówić: „Przecież jadaliśmy i piliśmy z Tobą, i na ulicach naszych nauczałeś”. Lecz On rzecze: „Powiadam wam, nie wiem, skąd jesteście. Odstąpcie ode Mnie wszyscy, którzy dopuszczacie się niesprawiedliwości!” Tam będzie płacz i zgrzytanie zębów, gdy ujrzycie Abrahama, Izaaka i Jakuba, i wszystkich proroków w królestwie Bożym, a siebie samych precz wyrzuconych. Przyjdą ze wschodu i zachodu, z północy i południa i siądą za stołem w królestwie Bożym. Tak oto są ostatni, którzy będą pierwszymi, i są pierwsi, którzy będą ostatnimi».

MEDITATIO – ROZWAŻ PRZECZYTANE SŁOWO!

W dzisiejszej Ewangelii uderzają mnie słowa: „Skoro Pan domu wstanie i drzwi zamknie...”. Ewangelista Łukasz wiele przedstawia za pomocą obrazów. I właśnie tu też mamy taki obraz. Widzimy Jezusa, który zamknie drzwi. Co to jednak może dla nas oznaczać? Przesłanie wydaje się być jednoznaczne: drzwi zostaną zamknięte przed tymi, którzy chlubią się z tego, ze znają Jezusa i Jego przesłanie, że jedli z Nim i pili na ulicach, ale nie żyją Jego przesłaniem. Przypadkowy „posiłek „ z Jezusem nie wystarczy. Trzeba mieć udział w Jego życiu i misji. Ci, którzy nie chcą się poświecić Jego misji zostaną na zewnątrz. Nie będą mieli udziału w  uczcie eschatologicznej. Jezus zaprasza wszystkich ze wschodu, zachodu, północy i południa. Jemu zależy na każdym człowieku i każdy może wejść na ucztę jeśli tylko naprawdę będzie tego chciał. Abyśmy zastali drzwi otwarte, sami już dziś otwierajmy je dla innych, szczególnie dla najbardziej potrzebujących. Pytajmy dziś siebie:
- Czy robię wszystko, bo nie usłyszeć słów Jezusa: „Nie wiem, skąd jesteście”?
- Co robię, by dojść do uczty wiecznej w Królestwie Ojca?
- Czy czuję się zaproszony przez Jezusa do bliskiej relacji?

ORATIO – MÓDL SIĘ

Jezu pozwól mi dojść na wieczną ucztę w niebie. Amen.

ACTIO – WPROWADZAJ SŁOWO W CZYN!

Niech drzwi twego domu i serca będą otwarte dla innych.

s.M. Damiana Szmidt