III Niedziela zwykła

Rozwinąwszy księgę, znalazł miejsce, gdzie było napisane: «Duch Pański spoczywa na Mnie, ponieważ Mnie namaścił i posłał Mnie, abym ubogim niósł dobrą nowinę, więźniom głosił wolność, a niewidomym przejrzenie; abym uciśnionych odsyłał wolnymi, abym obwoływał rok łaski Pana»

LECTIO – CZYTAJ UWAŻNIE! Łk 1, 1-4; 4, 14 - 21

Wielu już starało się ułożyć opowiadanie o zdarzeniach, które się dokonały pośród nas, tak jak nam je przekazali ci, którzy od początku byli naocznymi świadkami i sługami słowa. Postanowiłem więc i ja zbadać dokładnie wszystko od pierwszych chwil i opisać ci po kolei, dostojny Teofilu, abyś się mógł przekonać o całkowitej pewności nauk, których ci udzielono. W owym czasie: Powrócił Jezus mocą Ducha do Galilei, a wieść o Nim rozeszła się po całej okolicy. On zaś nauczał w ich synagogach, wysławiany przez wszystkich. Przyszedł również do Nazaretu, gdzie się wychował. W dzień szabatu udał się swoim zwyczajem do synagogi i powstał, aby czytać. Podano Mu księgę proroka Izajasza. Rozwinąwszy księgę, znalazł miejsce, gdzie było napisane: «Duch Pański spoczywa na Mnie, ponieważ Mnie namaścił i posłał Mnie, abym ubogim niósł dobrą nowinę, więźniom głosił wolność, a niewidomym przejrzenie; abym uciśnionych odsyłał wolnymi, abym obwoływał rok łaski Pana». Zwinąwszy księgę, oddał słudze i usiadł; a oczy wszystkich w synagodze były w Niego utkwione. Począł więc mówić do nich: «Dziś spełniły się te słowa Pisma, które słyszeliście».

MEDITATIO – ROZWAŻ PRZECZYTANE SŁOWO!

Jezus mocą Ducha powraca do Galilei. Duch Święty, który zstąpił na Niego w czasie chrztu, towarzyszy wszystkim Jego poczynaniom. To właśnie Duch Święty prowadzi Jezusa tam, gdzie chce Go posłać Ojciec. W Nazarecie w synagodze Jezus czyta słowa proroka Izajasza. Ewangelista pisze: „znalazł miejsce, gdzie było napisane...” Święty Łukasz chce nam pokazać, że była obietnica, która właśnie się wypełnia. Teraz Jezus mówi, że Duch Pański na Nim spoczywa. Ewangelista zwraca uwagę na to, w jakim celu został On udzielony. A mianowicie dla pożytku ludzi, którzy byli uciśnieni czy to w sensie ekonomicznym, fizycznym czy też społecznym. Dar Ducha Świętego zostaje więc dany także dla dobra innych. I chyba to ważna nauka dla każdego z nas. Wołając o Ducha Świętego w naszym życiu musimy pamiętać, że jest On nam dany nie tylko dla nas samych, ale także dla dobra innych. I być może już nie raz tego doświadczyliśmy, że sami nie wiedząc jak pomogliśmy komuś, kto znalazł się w potrzebie, w trudnej sytuacji. Może jedno nasze słowo, jeden gest, jeden uśmiech sprawił, że ktoś poczuł się lepiej, że komuś przywróciliśmy nadzieję i chęć dalszego życia. Starajmy się o takie otwarcie na Bożego Ducha, które prowadzi nas do drugiego człowieka. Pytajmy dziś siebie:
- Czy dostrzegam działanie Ducha Świętego w swoim życiu?
- Kiedy ostatnio doświadczyłem jak Duch Święty działa we mnie dla dobra innych?
- Na ile pozwalam się prowadzić Duchowi Świętemu w swojej codzienności?

ORATIO – MÓDL SIĘ

Ojcze, daj mi Ducha, który poprowadzi mnie do braci i sióstr potrzebujących. Amen.

ACTIO – WPROWADZAJ SŁOWO W CZYN!

Znajdź czas, by porozmawiać z drugim człowiekiem. Może szczególnie zwróć uwagę na osoby samotne czy cierpiące w jakikolwiek sposób. Do nich posyła nas Pan.

s.M. Damiana Szmidt