Proszę o duchowe przebudzenie

II Niedziela Wielkiego Postu

Pierwsze czytanie: Rdz 15, 5-12. 17-18
Drugie czytanie: Flp 3, 17- 4,1

Ewangelia: Łk 9, 28b-36

W jakieś osiem dni po tych mowach wziął z sobą Piotra, Jana i Jakuba i wyszedł na górę, aby się modlić. Gdy się modlił, wygląd Jego twarzy się odmienił, a Jego odzienie stało się lśniąco białe. A oto dwóch mężów rozmawiało z Nim. Byli to Mojżesz i Eliasz. Ukazali się oni w chwale i mówili o Jego odejściu, którego miał dokonać w Jerozolimie. Tymczasem Piotr i towarzysze snem byli zmorzeni. Gdy się ocknęli, ujrzeli Jego chwałę i obydwóch mężów, stojących przy Nim. Gdy oni odchodzili od Niego, Piotr rzekł do Jezusa: «Mistrzu, dobrze, że tu jesteśmy. Postawimy trzy namioty: jeden dla Ciebie, jeden dla Mojżesza i jeden dla Eliasza». Nie wiedział bowiem, co mówi. Gdy jeszcze to mówił, zjawił się obłok i osłonił ich; zlękli się, gdy [tamci] weszli w obłok. A z obłoku odezwał się głos: «To jest Syn mój, Wybrany, Jego słuchajcie!» W chwili, gdy odezwał się ten głos, Jezus znalazł się sam. A oni zachowali milczenie i w owym czasie nikomu nic nie oznajmiali o tym, co widzieli.

1. Modlitwa Jezusa

Jezus zabiera swych uczniów na górę. Chce się modlić, być sam na sam ze swoim Ojcem, a mimo to zabiera tam też swoich uczniów. Ich obecność jednak niczego nie zmienia w pragnieniu Jezusa. Wchodzi w głęboką relację z Ojcem. Prawdziwa modlitwa zawsze związana jest z wejściem w relację z Bogiem. Modlitwa to relacja – budowanie więzi z Nim. Czy ja właśnie tak rozumiem i przeżywam moją modlitwę? Jezus na modlitwie przemienia się. Pokazuje swoją Boską naturę. Głęboka modlitwa to doświadczenie głębokiej przemiany. Modlitwa ma prowadzić do przemiany. Jej owocem jest nawrócenie serca. Czy ja doświadczam w swoim życiu takiego skutku mojej modlitwy? Czy widzę związek między modlitwą a nawróceniem?

2. Reakcja uczniów

Po wejściu na górę uczniowie poczuli zmęczenie. Poddali się senności. Doświadczyli braku sił. Są tak bardzo bliscy nam. Bardzo często w drodze naszego życia przeżywamy takie właśnie momenty: popadamy w duchową bezsilność. Często w takim stanie nawet świadomość obecności Jezusa nie pomaga w walce ze słabością. Ale to Jezusowi nie przeszkadza. Daje się poznać człowiekowi mimo braku jego dobrej kondycji (duchowej, fizycznej, psychicznej). Pozwala przebudzić się w odpowiednim momencie. Chce, by człowiek zobaczył Jego chwałę. Może właśnie teraz, w czasie Wielkiego Postu, dokona się moje duchowe przebudzenie?

3. Głos Ojca

Uczniowie, gdy zobaczyli Jezusa przemienionego, rozmawiającego z Mojżeszem i Eliaszem, chcieli zatrzymać czas, rozbić namioty, zrobić coś dla Jezusa. Odpowiedzią na ich reakcję jest słowo Ojca z obłoku: „Jego słuchajcie”. Jezus nie potrzebuje naszych rozbitych namiotów, ale naszego posłuszeństwa. Każdy akt posłuszeństwa woli Ojca jest oddaniem Mu czci i chwały. W jaki sposób mogę dziś okazać posłuszeństwo Bogu? Do czego czuję się szczególnie zaproszony/zaproszona?