III Niedziela Wielkiego Postu
Bóg jest duchem;
trzeba więc,
by czciciele Jego oddawali Mu cześć
w Duchu i prawdzie

Lectio divina

LECTIO – CZAS UWAŻNEGO CZYTANIA SŁOWA
Ewangelia (J 4, 5-15. 19b-26. 39a. 40-42)

Jezus przybył do miasta samarytańskiego zwanego Sychar, w pobliżu pola, które dał Jakub synowi swemu, Józefowi. Było tam źródło Jakuba. Jezus zmęczony drogą siedział sobie przy źródle. Było to około szóstej godziny. Wówczas nadeszła kobieta z Samarii, aby zaczerpnąć wody. Jezus rzekł do niej: «Daj Mi pić!» Jego uczniowie bowiem udali się przedtem do miasta, by zakupić żywności. Na to rzekła do Niego Samarytanka: «Jakżeż Ty, będąc Żydem, prosisz mnie, Samarytankę, bym Ci dała się napić? » Żydzi bowiem i Samarytanie unikają się nawzajem. Jezus odpowiedział jej na to: «O, gdybyś znała dar Boży i wiedziała, kim jest Ten, kto ci mówi: „Daj Mi się napić”, to prosiłabyś Go, a dałby ci wody żywej». Powiedziała do Niego kobieta: «Panie, nie masz czerpaka, a studnia jest głęboka. Skądże więc weźmiesz wody żywej? Czy Ty jesteś większy od ojca naszego, Jakuba, który dał nam tę studnię, i on sam z niej pił, i jego synowie, i jego bydło?» W odpowiedzi na to rzekł do niej Jezus: «Każdy, kto pije tę wodę, znów będzie pragnął. Kto zaś będzie pił wodę, którą Ja mu dam, nie będzie pragnął na wieki, lecz woda, którą Ja mu dam, stanie się w nim źródłem tryskającym ku życiu wiecznemu». Rzekła do Niego kobieta: «Panie, daj mi tej wody, abym już nie pragnęła i nie przychodziła tu czerpać. Widzę, że jesteś prorokiem. Ojcowie nasi oddawali cześć Bogu na tej górze, a wy mówicie, że w Jerozolimie jest miejsce, gdzie należy czcić Boga». Odpowiedział jej Jezus: «Wierz Mi, kobieto, że nadchodzi godzina, kiedy ani na tej górze, ani w Jerozolimie nie będziecie czcili Ojca. Wy czcicie to, czego nie znacie, my czcimy to, co znamy, ponieważ zbawienie bierze początek od Żydów. Nadchodzi jednak godzina, nawet już jest, kiedy to prawdziwi czciciele będą oddawać cześć Ojcu w Duchu i prawdzie, a takich to czcicieli szuka Ojciec. Bóg jest duchem; trzeba więc, by czciciele Jego oddawali Mu cześć w Duchu i prawdzie». Rzekła do Niego kobieta: «Wiem, że przyjdzie Mesjasz, zwany Chrystusem. A kiedy On przyjdzie, objawi nam wszystko». Powiedział do niej Jezus: «Jestem nim Ja, który z tobą mówię». Wielu Samarytan z owego miasta zaczęło w Niego wierzyć dzięki słowu kobiety. Kiedy więc Samarytanie przybyli do Niego, prosili Go, aby u nich został. Pozostał tam zatem dwa dni. I o wiele więcej ich uwierzyło dzięki Jego słowu, a do tej kobiety mówili: «Wierzymy już nie dzięki twemu opowiadaniu, usłyszeliśmy bowiem na własne uszy i wiemy, że On prawdziwie jest Zbawicielem świata».

MEDYTATIO - CZAS SŁUCHANIA SŁOWA SERCEM

Dziś w Ewangelii u źródła spotykają się dwa pragnienia. Jezusa i Samarytanki. Są to dwa wielkie wołania o miłości. Dołączę do tego spotkania przy studni ze swoimi pragnieniami. Jezus chce dać mi wodę, która ugasi moje pragnienia doczesne i stanie się źródłem tryskającym ku życiu wiecznemu. Pragnie też spotkania ze mną i z moją miłością. Mówi do mnie: człowieku – pragnę Twojej miłości – daj mi się jej napić. Usiądźmy około godziny szóstej czyli w najgorętszej porze dnia, wtedy, kiedy Jezus został ukrzyżowany i ma różne pragnienia… Chce wypełnić wolę Ojca. Kocha, pragnie, zbawia, wypełnia. Starajmy się otulić Jezusa w tym czasie nasza miłością i być przy Nim. Pomyślę, czego ja pragnę? Jakie mam marzenia i w jaki sposób je zaspokajam? Z Jezusem, czy bez Niego? Czy łączę swoje pragnienia z Jego marzeniami o mnie. Tylko Bóg ma wodę, która ugasi skutecznie mój głód, potrzeby, najgłębsze tęsknoty. Powiedzmy Jemu o nich i prośmy Go by dał nam pić, by woda Jego łaski i miłości zalała nasze spragnione serce.

ORATIO - CZAS MODLITWY SŁOWEM

Z psalmu 42 „Jak łania pragnie wody ze strumieni, tak dusza moja pragnie Ciebie Boże. Dusza moja Boga pragnie, Boga żywego.” Będę powtarzać w sercu słowa tego psalmu. Boże chcę nasycić moje serce Tobą i nie pragnąć niczego więcej bo Ty dajesz mi życie w pełni.

ACTIO - CZAS WPROWADZANIA SŁOWA W CZYN

Podczas modlitwy przytulę się do serca Jezusa, by naładować swoje serce Jego miłością, postaram się także pamiętać o Jego pragnieniach, a nie tylko o swoich.

s.M. Dawida Sorokowska
foto: pixabay.com