XXIX Niedziela Zwykła

"Kto się uniża, będzie wywyższony"

LECTIO – CZYTAJ UWAŻNIE! Łk 18, 9 - 14

Jezus powiedział do niektórych, co ufali sobie, że są sprawiedliwi, a innymi gardzili, tę przypowieść: «Dwóch ludzi przyszło do świątyni, żeby się modlić, jeden faryzeusz a drugi celnik. Faryzeusz stanął i tak się w duszy modlił: „Boże, dziękuję Ci, że nie jestem jak inni ludzie, zdziercy, oszuści, cudzołożnicy, albo jak i ten celnik. Poszczę dwa razy w tygodniu, daję dziesięcinę ze wszystkiego, co nabywam”. Natomiast celnik stał z daleka i nie śmiał nawet oczu wznieść ku niebu, lecz bił się w piersi i mówił: „Boże, miej litość dla mnie, grzesznika”. Powiadam wam: Ten odszedł do domu usprawiedliwiony, nie tamten. Każdy bowiem, kto się wywyższa, będzie poniżony, a kto się uniża, będzie wywyższony».


MEDITATIO – ROZWAŻ PRZECZYTANE SŁOWO!

W dzisiejszym fragmencie Ewangelii Jezus wzywa nas do szacunku wobec każdego człowieka. Nie chce byśmy się wywyższali nad innych i innymi gardzili, ale abyśmy z miłością podchodzili do drugiego. Przypominają mi się tu słowa papieża Franciszka, który mówił, że trzeba nam „nauczyć się zdejmować sandały wobec świętej ziemi drugiego”. Chodzi tu o podejście pokorne, pełne szacunku wobec życia drugiego, jego historii. Tak naprawdę tylko Bóg zna serce człowieka a my tak często sądzimy z zewnętrznych pozorów. I jakże łatwo możemy się pomylić. Stając przed Panem powinniśmy przyjmować postawę pokory i uniżenia. Faryzeusz, który uważała się za doskonałego, a już na pewno za lepszego od celnika, nie został wysłuchany. Przeciwnie celnik – ten został wysłuchany, gdyż z pokorą stanął w prawdzie przed Bogiem i z nikim się nie porównywał. Znał swoją słabość i do niej się przyznał. Ta postawa spodobała się Panu Bogu.

Pytajmy siebie:
- jaką postawę przyjmuję na modlitwie?
- Jak często porównuje się z innymi?
- Czy jest ktoś kim gardzę?

ORATIO – MÓDL SIĘ!

Boże, miej litość dla mnie grzesznika. Amen

ACTIO – WPROWADZAJ SŁOWO W CZYN!

Pamiętaj o codziennym wieczornym rachunku sumienia, który pomaga trwać w pokorze.

s.M. Damiana Szmidt