Pierwsza Parafialna Pielgrzymka zorganizowana przez Biertułtowską Rodzinę Bł. Edmunda odbyła się w dniach 18-19.06.2022 r.Pielgrzymowaliśmy do sanktuarium na Świętym Krzyżu, a naszym opiekunem duchowym był nasz wikariusz ks. Michał Przybylski.

Pierwszego dnia, po porannym błogosławieństwie, wyruszyliśmy do Jędrzejowa, gdzie uczestniczyliśmy we Mszy św. Z ust samego opata usłyszeliśmy historię najstarszego opactwa cysterskiego w Polsce oraz poznaliśmy dzieje kościoła pw. Wniebowzięcia NMP. Dowiedzieliśmy się także, że to właśnie w tej świątyni znajdują się doczesne szczątki św. Wincentego Kadłubka. Pięć lat przed śmiercią zrezygnował on ze sprawowania urzędu biskupa i osiadł w tutejszym klasztorze cystersów. Umocnieni Eucharystią i błogosławieństwem wyruszyliśmy w dalszą drogę do pobliskiego Muzeum Wsi Kieleckiej – Parku Etnograficznego w Tokarni, a następnie zwiedziliśmy zamek w Chęcinach.

Na miejscu zatrzymaliśmy się w hotelu usytułowanym na zboczu Łysej Góry i po kolacji udaliśmy się do sanktuarium. Tam czekał na nas nowicjusz, który zaprosił nas do kaplicy Relikwii Drzewa Krzyża Świętego. Po krótkiej modlitwie i medytacji, opowiedział nam o pochodzeniu tego cennego kawałka drzewa oraz o przeprowadzonych badaniach potwierdzających jego autentyczność. Na koniec otrzymaliśmy indywidualne błogosławieństwo relikwiarzem. Następnym punktem naszego programu była nocna ekstremalna Droga Krzyżowa.

Tutaj warto nadmienić, iż to z inicjatywy opata Michała Maliszewskiego wzdłuż „Drogi Królewskiej”, na przełomie XVI i XVII wieku, wybudowano stacje Drogi Krzyżowej. Wcześniej na tej trasie odbywały się nabożeństwa ku czci męki Chrystusa. U podnóża góry napotkaliśmy pierwszego pielgrzyma, czyli kamienny posąg Emeryka, klęczącego ze złożonymi do modlitwy rękami. Z jego postacią wiąże się wiele pięknych i barwnych legend, podań oraz wierszy. Kilka osób z naszej grupy, zmagających się z własnymi schorzeniami, odbyło tę drogę tylko w dół, a był to dla nich i tak wielki wysiłek i poświęcenie. Idąc ku Łysej Górze rozważaliśmy myśli bł. Edmunda przy każdej kolejnej stacji. Trasa wiedzie kamienistą stromą ścieżką, wydeptaną milionami ludzkich stóp. Wszechotaczający nas przejmujący mrok puszczy wzbudzał poczucie spokoju. Własny trud i zmęczenie nie wydawały się tak wielkie, kiedy uzmysłowiliśmy sobie jak trudno ludzkiemu Bogu było iść na Golgotę. On szedł w upale i słońcu, my zaś w ciemności rozjaśnianej blaskiem latarek. Drogę Krzyżową zakończyliśmy Apelem Jasnogórskim trzymając się za ręce.

Drugi dzień naszej pielgrzymki rozpoczęliśmy uczestnictwem w Eucharystii, po której mogliśmy zwiedzić bazylikę. Towarzyszył nam nowicjusz z Pszowa, którego tu spotkaliśmy. Ojcowie oblaci, gospodarze tego miejsca, przygotowali dla nas obiad. Następnie mogliśmy się zatopić w krótkiej modlitwie we wnętrzu świętokrzyskiej kaplicy. Umocnieni Wiarą i Nadzieją wracaliśmy do naszych domów.

Niech łaska płynąca z Drzewa Krzyża Świętego

oraz wiara prowadzą nas do zbawienia.

Wioletta Brzezinka z Rodziny Bł. E. Bojanowskiego z Radlina