XXXII Niedziela zwykła

Trzeba nam tak żyć, by dostać się do nieba. Już tu dążmy do jak największego zjednoczenia z Panem. Cieszmy się każdym spotkaniem z Nim w sakramentach, w lekturze Jego Słowa, na modlitwie, abyśmy kiedyś mogli cieszyć się Jego obecnością na wieki.

LECTIO – CZYTAJ UWAŻNIE! Łk 20, 27 - 38

Podeszło do Jezusa kilku saduceuszów, którzy twierdzą, że nie ma zmartwychwstania, i zagadnęli Go w ten sposób: «Nauczycielu, Mojżesz tak nam przepisał: „Jeśli umrze czyjś brat, który miał żonę, a był bezdzietny, niech jego brat pojmie ją za żonę i niech wzbudzi potomstwo swemu bratu”. Otóż było siedmiu braci. Pierwszy pojął żonę i zmarł bezdzietnie. Pojął ją drugi, a potem trzeci, i tak wszyscy pomarli, nie zostawiwszy dzieci. W końcu umarła ta kobieta. Przy zmartwychwstaniu więc którego z nich będzie żoną? Wszyscy siedmiu bowiem mieli ją za żonę». Jezus im odpowiedział: «Dzieci tego świata żenią się i za mąż wychodzą. Lecz ci, którzy uznani zostaną za godnych udziału w świecie przyszłym i w powstaniu z martwych, ani się żenić nie będą, ani za mąż wychodzić. Już bowiem umrzeć nie mogą, gdyż są równi aniołom i są dziećmi Bożymi, będąc uczestnikami zmartwychwstania. A że umarli zmartwychwstają, to i Mojżesz zaznaczył tam, gdzie jest mowa o krzewie, gdy Pana nazywa „Bogiem Abrahama, Bogiem Izaaka i Bogiem Jakuba”. Bóg nie jest Bogiem umarłych, lecz żywych; wszyscy bowiem dla Niego żyją».

MEDITATIO – ROZWAŻ PRZECZYTANE SŁOWO!

Nie będą się żenić, nie będą za mąż wychodzić. Będę równi aniołom. Są dziećmi Bożymi. Tak mówi Jezus o każdym z nas zapowiadając życie wieczne. Nie potrafimy sobie dziś wyobrazić jak tam będzie. Nawet św. Paweł pisał w Pierwszym Liście do Koryntian: „ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, ani serce człowieka nie zdołało pojąć, jak wielkie rzeczy przygotował Bóg tym, którzy Go miłują” (1 Kor 2, 9). Będą to wielkie rzeczy, będzie to inny świat, inna rzeczywistość dla tych którzy Go miłują. Bóg jest Bogiem żywych, więc razem z Nim żyć będziemy w wieczności. Teraz tu na ziemi na tą wieczność się przygotowujemy. Trzeba nam tak żyć, by dostać się do nieba. Już tu dążmy do jak największego zjednoczenia z Panem. Cieszmy się każdym spotkaniem z Nim w sakramentach, w lekturze Jego Słowa, na modlitwie, abyśmy kiedyś mogli cieszyć się Jego obecnością na wieki. Pytajmy dziś siebie:
- Czy tęsknię za niebem?
- Co robię, by się tam dostać?
- Czy cieszę się każdym spotkaniem z Panem w sakramentach, w Jego Słowie i na modlitwie??

ORATIO – MÓDL SIĘ

Proszę Cię Panie o życie godne nieba i o całą wieczność z Tobą. Amen.

ACTIO – WPROWADZAJ SŁOWO W CZYN!

Zastanów się nad własnym życiem – czy prowadzi cię ono do nieba?

s.M. Damiana Szmidt