Zmartwychwstanie Pańskie
„Ujrzał i uwierzył”

LECTIO – CZYTAJ UWAŻNIE!  J 20, 1-9

Pierwszego dnia po szabacie, wczesnym rankiem, gdy jeszcze było ciemno, Maria Magdalena udała się do grobu i zobaczyła kamień odsunięty od grobu. Pobiegła więc i przybyła do Szymona Piotra i do drugiego ucznia, którego Jezus miłował, i rzekła do nich: „Zabrano Pana z grobu i nie wiemy, gdzie Go położono”. Wyszedł więc Piotr i ów drugi uczeń i szli do grobu. Biegli oni obydwaj razem, lecz ów drugi uczeń wyprzedził Piotra i przybył pierwszy do grobu. A kiedy się nachylił, zobaczył leżące płótna, jednakże nie wszedł do środka. Nadszedł potem także Szymon Piotr, idący za nim. Wszedł on do wnętrza grobu i ujrzał leżące płótna oraz chustę, która była na Jego głowie, leżącą nie razem z płótnami, ale oddzielnie zwiniętą na jednym miejscu. Wtedy wszedł do wnętrza także i ów drugi uczeń, który przybył pierwszy do grobu. Ujrzał i uwierzył. Dotąd bowiem nie rozumieli jeszcze Pisma, które mówi, że On ma powstać z martwych

MEDITATIO – ROZWAŻ PRZECZYTANE SŁOWO!

Pierwszą osobą, która przybyła do grobu po szabacie była Maria Magdalena. To ona jako pierwsza przeżyła doświadczenie pustego grobu. Nie zatrzymała jednak tego dla siebie. Poinformowała apostołów o tym, co zobaczyła. Widzimy jak Jan i Piotr biegną do grobu. Ewangelista opisuje jak przybiegli do grobu, zobaczyli i.... I okazuje się, że każdy z nich patrzył inaczej. Piotr zobaczył pusty grób, ale nie wiele zrozumiał. Potrzebował będzie jeszcze innego spotkania, spojrzenia, zobaczenia – spojrzenia przebaczenia. Jan natomiast patrząc zostaje niejako ogarnięty tą nową rzeczywistością, zostaje ogarnięty rzeczywistością zmartwychwstania. Ujrzał i uwierzył. Piotr potrzebuje doświadczyć zmartwychwstania i doświadczy go wtedy, gdy podczas śniadania z Panem zostanie zapytany o miłość. Zmartwychwstały Pan pragnie każdemu z nas dać doświadczenie zmartwychwstania. Trzeba nam jednak stanąć przy pustym grobie. I dla jednych to już wystarczy, by zostać zanurzonym  w tej prawdzie. Dla innych potrzeba będzie innego spotkania i Pan także pragnie nas nim obdarzyć. Otwórzmy więc nasze serca na spotkanie ze Zmartwychwstałym Panem. Pozwólmy Mu przyjść tak, jak sam tego chce.
Pytajmy dziś siebie:
- czy moje serce pragnie spotkać Zmartwychwstałego?
- Co robię, aby Go spotkać?
- Czy czasem nie wyznaczam Mu miejsc i momentów kiedy ma przyjść?

ORATIO – MÓDL SIĘ

Panie Jezus, dziękuję za dar Twego Zmartwychwstania, które jest zapowiedzią mojego zmartwychwstania. Daj mi łaskę spotkania z Tobą i wejścia w doświadczenie życia.  Amen

ACTIO – WPROWADZAJ SŁOWO W CZYN!

Postaraj się, aby okres wielkanocny był czasem częstszego spotykania się z Panem podczas liturgii.

s.M. Damiana Szmidt