"Nigdy nie słyszano,

abyś opuściła tego, kto się do Ciebie ucieka..."

24 maja obchodzimy w Kościele

wspomnienie obowiązkowe

Najświętszej Maryi Panny Wspomożenia Wiernych. 

Krótka historia 

Nabożeństwo do Matki Bożej Wspomożenia Wiernych rozwijało się już w pierwszych wiekach chrześcijaństwa. Wzrastający kult Matki Chrystusa, sprawił że ludzie zaczęli się zwracać do Niej w różnych życiowych potrzebach. Słowa „wspomożycielka” jako pierwszy w historii Kościoła użył św. Efrem Syryjczyk (+ 373), diakon. Napisał on: „Maryja jest orędowniczką i wspomożycielską dla grzeszników”. Prawie w tym samym czasie, w Konstantynopolu św. Grzegorz z Nazjanzu (+ ok. 390)., patriarcha tego miasta i doktor Kościoła napisał, że Maryja jest „nieustanną i potężną Wspomożycielką". Z treści pism ojców Kościoła wynika, że w tytule tym upatrywali oni pomoc jaką może nam udzielać Matka Boga, wstawiając się przed Jego tronem, w trudnych ludzkich sprawach. Ważnym momentem w historii chrześcijaństwa, było zwycięstwo morskie Ligi Świętej nad Imperium Osmańskim, które zagrażało Italii - a tym samym chrześcijańskiej Europie - w pobliżu Lepanto dnia 7 października 1571 r.Dla upamiętniania tego wydarzenia papież Pius V włączył do Litanii Loretańskiej wezwanie „Wspomożenie Wiernych, módl się za nami". Prężnym miejscem rozwoju kultu Matki Bożej Wspomożenia Wiernych w Europie stała się Bawaria. Pierwszy kościół pod tym wezwaniem stanął w Bawarii, w Pasawie w 1624 r.Po zwycięstwie króla Jana III Sobieskiego pod Wiedniem w 1683 r.papież bł. Inocenty XI zatwierdził powstałe w Monachium bractwo Matki Bożej Wspomożycielki Wiernych. W 1815 r.papież Pius VII, który rok wcześniej został zwolniony z więzienia napoleońskiego w Fontainebleau, w którym przebywał pięć lat, ustanowił dla Rzymu i Państwa Kościelnego święto Maryi Wspomożycielki Wiernych jako wyraz wdzięczności za opiekę Matki Bożej nad Kościołem i wyznaczył datę święta na 24 maja.

Aby Słowo dotarło do serca, trzeba je zgłębiać

Pierwsze czytanie mszalne ze wspomnienia obowiązkowego Najświętszej Maryi Panny Wspomożenia Wiernych wybrane jest z księgi Apokalipsy św. Jana i ukazuje nam wielki znak jakim jest „Niewiasta obleczona w słońce.” Kościół od początku w tej Niewieście rozpoznaje Maryję, która ma konkretne miejsce w historii zabawienia. Ona jest Tą, która daje światu Syna – Pasterza owiec. O tym mówi również Ewangelia wg św. Łukasza ukazując moment powołania Maryi i gotowość Służebnicy Pańskiej do przyjęcia planu Boga, jaki Jej proponuje. Otwarta na działanie Ducha Świętego staje się Matką Słowa Wcielonego. We fragmencie z psalmu 45 usłyszymy „Król pragnie twego piękna, On twoim Panem oddaj mu pokłon”. Wymowna jest również modlitwa kolekty, która brzmi: „Boże, Ty ustanowiłeś Najświętszą Maryję Pannę Matką i Wspomożycielką chrześcijan, za Jej wstawiennictwem umocnij swój Kościół, aby cierpliwie znosząc i zwyciężając miłością doświadczenia wewnętrzne i zewnętrzne, objawiał ludziom misterium Chrystusa”. Wstawiennictwo Maryi jest ustanowione przez Boga i polega na umacnianiu Kościoła, by mógł objawiać światu zbawcze dzieło Jezusa.

Żyć w codzienności treścią wspomnienia liturgicznego

Wspomożycielka Wiernych – w tym tytule może zawierać się wiele innych. Na pewno o miłości i czci do Matki Boga świadczą liczne sanktuaria na całym świecie Jej poświęcone. Pod różnymi imionami ta sama Matka wstawia się za wiernymi, którzy do Niej pielgrzymują i polecają Jej swoje prośby, i troski. Szczególnym nabożeństwem do Wspomożycielki Wiernych odznaczał się św. Jan Bosko, który prócz salezjanów założył żeńskie zgromadzenie zakonne Jej poświęcone. Wielkim czcicielem Matki Bożej Wspomożenia Wiernych był również prymas Polski kardynał August Hlond, salezjanin, a także jego następca kardynał Stefan Wyszyński, dzięki któremu Episkopat Polski wniósł do Stolicy Apostolskiej prośbę o wprowadzenie tego święta do polskiego kalendarza liturgicznego i dokonało się to w 1959 r.Bł. Edmund Bojanowski, który od dziecka oddany był w pod szczególną opiekę Matki Bożej, w początkach powstawania Zgromadzenia Służebniczek Maryi polecał by siostry wstawiały się do Boga za Jej pośrednictwem. W jednym ze swoich listów do s.M. Leony Jankiewicz napisał „Ustawiczne modły do Najświętszej Panny są najdzielniejszą bronią we wszelkiej przygodzie”. Obchodząc liturgiczne wspomnienie Najświętszej Maryi Panny Wspomożenia Wiernych dziękujemy Bogu, za to że dał nam w osobie Maryi tak dobrą Matkę, która wstawia się za nami, swoimi dziećmi. Zastanówmy się czy Maryja zajmuje należne miejsce w naszym życiu i czy wierzymy w Jej wstawiennictwo. Uwielbiajmy Boga za dar Jego Matki, która „wszystko rozumie i sercem ogarnia każdego z nas”. W bliskości tego wspomnienia obchodzimy w Polsce 26 maja Dzień Matki. Nie zapominajmy w tym dniu o naszych ziemskich Matkach i wypraszajmy dla nich Boże błogosławieństwo i obfite zdroje łask. Zaś te Mamy, które poprzedziły nas w ziemskiej pielgrzymce do niebieskiej ojczyzny wraz z Królową nieba i ziemi cieszą się oglądaniem majestatu Trójcy Świętej.

Sens tej tajemnicy  pięknie oddaje modlitwa św. Bernarda, która niech będzie zakończeniem tego rozważania:

Pomnij, o Najświętsza Panno Maryjo,
że nigdy nie słyszano, abyś opuściła tego,
kto się do Ciebie ucieka, Twej pomocy wzywa,
Ciebie o przyczynę prosi.

Tą ufnością ożywiony, do Ciebie,

o Panno nad pannami i Matko,
biegnę, do Ciebie przychodzę,
przed Tobą jako grzesznik
płaczący staję. O Matko Słowa,
racz nie gardzić słowami moimi,
ale usłysz je łaskawie i wysłuchaj.

Amen.

s.M. Celestyna Mańczyk