XII Niedziela Zwykła

Do każdego więc, kto się przyzna do Mnie przed ludźmi, przyznam się i Ja przed moim Ojcem.

LECTIO – CZYTAJ UWAŻNIE! Mt 10, 26 - 33

Jezus powiedział do swoich apostołów: «Nie bójcie się ludzi! Nie ma bowiem nic skrytego, co by nie miało być wyjawione, ani nic tajemnego, o czym by się nie miano dowiedzieć. Co mówię wam w ciemności, powtarzajcie w świetle, a co słyszycie na ucho, rozgłaszajcie na dachach. Nie bójcie się tych, którzy zabijają ciało, lecz duszy zabić nie mogą. Bójcie się raczej Tego, który duszę i ciało może zatracić w piekle. Czyż nie sprzedają dwóch wróbli za asa? A przecież bez woli Ojca waszego żaden z nich nie spadnie na ziemię. U was zaś policzone są nawet wszystkie włosy na głowie. Dlatego nie bójcie się: jesteście ważniejsi niż wiele wróbli. Do każdego więc, kto się przyzna do Mnie przed ludźmi, przyznam się i Ja przed moim Ojcem, który jest w niebie. Lecz kto się Mnie zaprze przed ludźmi, tego zaprę się i Ja przed moim Ojcem, który jest w niebie».

MEDITATIO – ROZWAŻ PRZECZYTANE SŁOWO!

„Nie bójcie się ludzi (…). Bójcie się raczej Tego, który duszę i ciało może zatracić w piekle”. Jakże często w naszym życiu bywa zupełnie odwrotnie. Lękamy się ludzi, przejmujemy się ludzką opinią a tak mało zważamy na tego, który podsyłając na różne pokusy może nas wprowadzić do piekła. Pan wszystko o nas wie i trzeba nam starać się, żeby się Jemu podobać a nie zważać na opinię ludzką. Zależni od zdania człowieka często popełniamy czyny, które oddalają nas od Pana i od drugiego człowieka. Ile to razy bowiem trzeba było kłamać, żeby dobrze wypaść a przecież Pan wszystko widzi. Co więcej mówi, że na dachach będzie głoszone to, co my próbujemy ukryć. Nie jest to proste, ale warto podjąć trud takiego życia, które będzie podobało się Panu a nie opierało się na ludzkiej opinii. Dla Boga jesteśmy niesamowicie ważni, Ważniejsi niż wróble, o które przecież Pan tak się troszczy. Nic nie może nam się stać bez woli Tego, który czuwa nad wszystkim. Dziś Pan zaprasza nas także do tego, byśmy byli Jego świadkami, byśmy nie zapierali się Go w swoich środowiskach, ale odważnie o Nim mówili. Jakże wielka jest nagroda za taką właśnie postawę: „Do każdego więc, kto się przyzna do Mnie przed ludźmi, przyznam się i Ja przed moim Ojcem, który jest w niebie”. Ale to zaproszenie jest jednocześnie bardzo konkretnym zadaniem, które mamy do wypełnienia. Jeśli się z niego nie wywiążemy to kara też będzie sroga: „ Lecz kto się Mnie zaprze przed ludźmi, tego zaprę się i Ja przed moim Ojcem, który jest w niebie”. Pytajmy dziś siebie:
- Na czyją opinię bardziej zważam: Boga czy człowieka?
- Dlaczego czasem opinia człowieka jest dla mnie taka ważna?
- Kiedy najtrudniej mi świadczyć o Bogu?

ORATIO – MÓDL SIĘ

O odwagę bycia Twoim świadkiem wszędzie tam, gdzie mnie poślesz – proszę Cię Panie.

ACTIO – WPROWADZAJ SŁOWO W CZYN!

Nie ukrywaj przed innymi swojej wiary.

s.M. Damiana Szmidt