XV Niedziela Zwykła

"Idź, i ty czyń podobnie"

LECTIO – CZYTAJ UWAŻNIE! Łk 10, 25-37

Powstał jakiś uczony w Prawie i wystawiając Jezusa na próbę, zapytał: «Nauczycielu, co mam czynić, aby osiągnąć życie wieczne?»
Jezus mu odpowiedział: «Co jest napisane w Prawie? Jak czytasz?» On rzekł: «Będziesz miłował Pana Boga swego całym swoim sercem, całą swoją duszą, całą swoją mocą i całym swoim umysłem; a swego bliźniego jak siebie samego». Jezus rzekł do niego: «Dobrześ odpowiedział. To czyń, a będziesz żył».
Lecz on, chcąc się usprawiedliwić, zapytał Jezusa: «A kto jest moim bliźnim?» Jezus, nawiązując do tego, rzekł:
«Pewien człowiek schodził z Jerozolimy do Jerycha i wpadł w ręce zbójców. Ci nie tylko że go obdarli, lecz jeszcze rany mu zadali i zostawiwszy na pół umarłego, odeszli. Przypadkiem przechodził tą drogą pewien kapłan; zobaczył go i minął. Tak samo lewita, gdy przyszedł na to miejsce i zobaczył go, minął. Pewien zaś Samarytanin, będąc w podróży, przechodził również obok niego. Gdy go zobaczył, wzruszył się głęboko: podszedł do niego i opatrzył mu rany, zalewając je oliwą i winem; potem wsadził go na swoje bydlę, zawiózł do gospody i pielęgnował go. Następnego zaś dnia wyjął dwa denary, dał gospodarzowi i rzekł: „Miej o nim staranie, a jeśli co więcej wydasz, ja oddam tobie, gdy będę wracał”. Któryż z tych trzech okazał się, według twego zdania, bliźnim tego, który wpadł w ręce zbójców?» On odpowiedział: «Ten, który mu okazał miłosierdzie». Jezus mu rzekł: «Idź, i ty czyń podobnie».

MEDITATIO – ROZWAŻ PRZECZYTANE SŁOWO!

Przeżywamy w Kościele Rok Miłosierdzia, w który doskonale wpisuje się dzisiejsza Ewangelia. „Idź i ty czyń podobnie” - te słowa Jezusa są wskazówką do tego jak być człowiekiem miłosierdzia.A mianowicie pomagać będącym w potrzebie, nawet jeżeli są to nasi wrogowie. Zauważyć tu trzeba, że przypowieść o miłosiernym samarytaninie Jezus opowiada w odpowiedzi na pytanie o właściwe znaczenie przykazania miłości. Miłosierdzie jest wypełnieniem przykazania miłosci. Św. Jan Paweł II powiedział, że „z tych wypowiedzi wynika, że zdaniem Jezusa cierpienie winno w sposób szczególny pobudzać do miłości bliźniego, do posług samarytańskich. Taka miłość i takie posługi – w każdej możliwej formie – stanowią podstawowe dobro moralne, które niejako towarzyszy cierpieniu”. Posługując cierpiącym i potrzebującym posługujemy samemu Jezusowi, o czym zapewnił On nas podając opis Sądu Ostatecznego (por. Mt 25, 35-36). W dzisiejszej przypowieści to Samarytanin okazał się bliźnim czyli kimś kto także wypełnił przykazanie miłości. Ewangelia uczy nas dziś właściwego stosunku do ludzi cierpiących. Nie można przechodzić wobec nich obojętnie. Trzeba się zatrzymać i udzielić pomocy. Św. Jan Paweł II powiedział jeszcze, że „owo zatrzymanie się nie oznacza ciekawości, ale gotowość. Jest to otwarcie jakieś wewnętrznej dyspozycji serca, które ma także swój wyraz uczuciowy”. Każdy z nas ma być owym miłosiernym samarytaninem, który nie tylko wzrusza się na widok czyjegoś cierpienia, ale który chętnie niesie pomoc.

Pytajmy siebie:
- jak reaguję, gdy spotykam się z cierpieniem człowieka?
- Czy potrafię pomóc kazdemu, kto tego potrzebuje?
- Dlaczego czasem przechodzę obojętnie?

ORATIO – MÓDL SIĘ!

Panie Jezu, spraw, abym nigdy nie pozostawał obojętny na cierpienie drugiego człowieka. Napełnij moje serce właściwą wrażliwością i gotowością niesienia pomocy. Amen

ACTIO – WPROWADZAJ SŁOWO W CZYN!

Rozejrzyj się wokół siebie i zobacz kto najbardziej potrzebuje twojej pomocy. Zrób coś dla niego.

s.M. Damiana Szmidt