VI Niedziela Wielkanocna
„Nazwałem was przyjaciółmi”

LECTIO – CZYTAJ UWAŻNIE! J 15, 9 - 17

Jezus powiedział do swoich uczniów:
„Jak Mnie umiłował Ojciec, tak i Ja was umiłowałem. Wytrwajcie w miłości mojej! Jeśli będziecie zachowywać moje przykazania, będziecie trwać w miłości mojej, tak jak Ja zachowałem przykazania Ojca mego i trwam w Jego miłości. To wam powiedziałem, aby radość moja w was była i aby radość wasza była pełna. To jest moje przykazanie, abyście się wzajemnie miłowali, tak jak Ja was umiłowałem. Nikt nie ma większej miłości od tej, gdy ktoś życie swoje oddaje za przyjaciół swoich. Wy jesteście przyjaciółmi moimi, jeżeli czynicie to, co wam przykazuję. Już was nie nazywani sługami, bo sługa nie wie, co czyni pan jego, ale nazwałem was przyjaciółmi, albowiem oznajmiłem wam wszystko, co usłyszałem od Ojca mego. Nie wyście Mnie wybrali, ale Ja was wybrałem i przeznaczyłem was na to, abyście szli i owoc przynosili i by owoc wasz trwał, aby wszystko dał wam Ojciec, o cokolwiek Go prosicie w imię moje. To wam przykazuję, abyście się wzajemnie miłowali”.   

MEDITATIO – ROZWAŻ PRZECZYTANE SŁOWO!

Jezus nazywa nas swymi przyjaciółmi – jakże wielkie to wyróżnienie. Być przyjacielem Boga to zaszczyt a jednocześnie zobowiązanie. Wobec takiego daru nie można przejść obojętnie. Z przyjacielem chce się przebywać, rozmawiać, zasiadać do wspólnego stołu. I Jezus chce być takim naszym przyjacielem. Bo my dla Niego już takimi jesteśmy. On chce być blisko nas, chce z nami przebywać. A czy my chcemy budować z Nim taką relację? Jezus mówi, abyśmy trwali w Jego miłości poprzez zachowywanie Jego przykazań. To gwarantuje nam trwanie w Jego miłości i przyjaźni. On chce byśmy kochali taką miłością, jaką On umiłował nas. Jest to miłość aż do oddania życia. Nikt z nas nie jest w stanie sam dojść do takiej postawy. Tylko Boża łaska może dać nam siły i uzdolnić do miłości ponad życie. Dlatego trzeba nam trwać w Bożej miłości. Wtedy będziemy zdolni kochać Boga i każdego drugiego człowieka, także tego, który wyrządza nam jakąś krzywdę.
Pytajmy dziś siebie:
- co mogę powiedzieć o mojej przyjaźni z Jezusem?
- W czym ona się przejawia?
- Czy przykazania Boże są dla mnie pomocą w relacji z Jezusem?

ORATIO – MÓDL SIĘ

Panie Jezus dziękuję za dar Twojej przyjaźni i miłości. Niech moje serce będzie zawsze otwarte na Ciebie i drugiego człowieka.  Amen.

ACTIO – WPROWADZAJ SŁOWO W CZYN!

Niech w najbliższych dniach twoją modlitwą będzie powtarzanie przykazań.

s.M. Damiana Szmidt