LECTIO – CZYTAJ UWAŻNIE!

Mt 25, 14-30

Jezus opowiedział swoim uczniom tę przypowieść:
Pewien człowiek, mając się udać w podróż, przywołał swoje sługi i przekazał im swój majątek. Jednemu dał pięć talentów, drugiemu dwa, trzeciemu jeden, każdemu według jego zdolności, i odjechał. Zaraz ten, który otrzymał pięć talentów, poszedł, puścił je w obrót i zyskał drugie pięć. Tak samo i ten, który dwa otrzymał; on również zyskał drugie dwa. Ten zaś, który otrzymał jeden, poszedł i rozkopawszy ziemię, ukrył pieniądze swego pana. Po dłuższym czasie powrócił pan owych sług i zaczął rozliczać się z nimi. Wówczas przyszedł ten, który otrzymał pięć talentów. Przyniósł drugie pięć i rzekł: „Panie, przekazałeś mi pięć talentów, oto drugie pięć talentów zyskałem”. Rzekł mu pan: „Dobrze, sługo dobry i wierny. Byłeś wierny w niewielu rzeczach, nad wieloma cię postawię: wejdź do radości twego pana”. Przyszedł również i ten, który otrzymał dwa talenty, mówiąc: „Panie, przekazałeś mi dwa talenty, oto drugie dwa talenty zyskałem”. Rzekł mu pan: „Dobrze, sługo dobry i wierny. Byłeś wierny w niewielu rzeczach, nad wieloma cię postawię; wejdź do radości twego pana”. Przyszedł i ten, który otrzymał jeden talent, i rzekł: „Panie, wiedziałem, żeś jest człowiek twardy: chcesz żąć tam, gdzie nie posiałeś, i zbierać tam, gdzieś nie rozsypał. Bojąc się więc, poszedłem i ukryłem twój talent w ziemi. Oto masz swoją własność”. Odrzekł mu pan jego: „Sługo zły i gnuśny! Wiedziałeś, że chcę żąć tam, gdzie nie posiałem, i zbierać tam, gdziem nie rozsypał. Powinieneś więc był oddać moje pieniądze bankierom, a ja po powrocie byłbym z zyskiem odebrał swoją własność. Dlatego odbierzcie mu ten talent, a dajcie temu, który ma dziesięć talentów. Każdemu bowiem, kto ma, będzie dodane, tak że nadmiar mieć będzie. Temu zaś, kto nie ma, zabiorą nawet to, co ma. A sługę nieużytecznego wyrzućcie na zewnątrz w ciemności; tam będzie płacz i zgrzytanie zębów”.

MEDITATIO – ROZWAŻ PRZECZYTANE SŁOWO!

Pan daje nam talenty, abyśmy je wykorzystywali. Są one wyrazem Bożego błogosławieństwa, łaski i zaufania. Obdarzając nas Pan Jezus ufa, że dobrze wykorzystamy ofiarowany nam dar. I do tego wzywa nas w dzisiejszej Ewangelii. Talenty to miłość Ojca, która powinna podwoić się w mojej miłości względem Pana Boga i drugiego człowieka. Każdy z nas został obdarowany. To kim jestem i to, co mam jest darem Boga. Ten dar jest jednocześnie zadaniem, pewnym zobowiązaniem do przynoszenia obfitego plonu dobrych czynów. Nagroda jest wielka – uczestnictwo w radości samego Boga. Ostatni sługa z dzisiejszej Ewangelii zawiódł zaufanie Pana, gdyż miał niewłaściwe o Nim wyobrażenie. Strach sparaliżował jego ewentualne działania. Dlatego tak ważne jest poznawania Pana Boga i pielęgnowanie właściwego Jego obrazu w swoim sercu. Przekonanie, że Bóg nie jest dobry rodzi zło. Takie było przekonanie ostatniego sługi z dzisiejszej Ewangelii. Nie wierzył w dobroć Pana. Kto przyjmuje miłość i ją daje jest w stanie przyjmować i dawać jej coraz więcej. Stąd ten, który miał najwięcej otrzymał kolejny talent. Wyrzucenie w ciemności wskazuje naprawdę, że zły sługa, nie jest dzieckiem światłości. On żyje w ciemności, żyje poza Bogiem, poza samym sobą. Dziękujmy Panu za dary i talenty jakie złożył w nasze ręce. Wpatrując się w Jego miłujące oblicze starajmy się pomnażać dobro jakie w nas jest.

ORATIO – MÓDL SIĘ!

Panie Jezu, Ty chcesz, abyśmy pomnażali podarowane nam talenty. Proszę Cie pozwól mi dobrze wykorzystać dary, którymi mnie obdarzyłeś i służyć nimi dla większej Twojej chwały i pożytku ludzi. Amen

ACTIO – WPROWADZAJ SŁOWO W CZYN!

Podziękuj Panu Bogu za jakiś konkretny talent, którym cię obdarzył i zastanów się co możesz zrobić, by jeszcze bardziej go pomnożyć. Uczyń to.

s.M. Damiana Szmidt