XVI Niedziela zwykła

Jezus sieje dobro na świecie i w sercu każdego człowieka. To dobre nasienie powinno przynosić dobre owoce pięknego życia.

LECTIO – CZYTAJ UWAŻNIE! Mt 13, 24 - 43

Jezus opowiedział tłumom tę przypowieść: «Królestwo niebieskie podobne jest do człowieka, który posiał dobre nasienie na swojej roli. Lecz gdy ludzie spali, przyszedł jego nieprzyjaciel, nasiał chwastu między pszenicę i odszedł. A gdy zboże wyrosło i wypuściło kłosy, wtedy pojawił się i chwast. Słudzy gospodarza przyszli i zapytali go: „Panie, czy nie posiałeś dobrego nasienia na swej roli? Skąd więc wziął się na niej chwast?” Odpowiedział im: „Nieprzyjazny człowiek to sprawił”. Rzekli mu słudzy: „Chcesz więc, żebyśmy poszli i zebrali go?” A on im odrzekł: „Nie, byście zbierając chwast, nie wyrwali razem z nim i pszenicy. Pozwólcie obojgu róść aż do żniwa; a w czasie żniwa powiem żeńcom: Zbierzcie najpierw chwast i powiążcie go w snopki na spalenie; pszenicę zaś zwieźcie do mego spichlerza”». Przedłożył im inną przypowieść: «Królestwo niebieskie podobne jest do ziarnka gorczycy, które ktoś wziął i posiał na swej roli. Jest ono najmniejsze ze wszystkich nasion, lecz gdy wyrośnie, większe jest od innych jarzyn i staje się drzewem, tak że ptaki podniebne przylatują i gnieżdżą się na jego gałęziach». Powiedział im inną przypowieść: «Królestwo niebieskie podobne jest do zaczynu, który pewna kobieta wzięła i włożyła w trzy miary mąki, aż się wszystko zakwasiło». To wszystko mówił Jezus tłumom w przypowieściach, a bez przypowieści nic im nie mówił. Tak miało się spełnić słowo Proroka: «Otworzę usta w przypowieściach, wypowiem rzeczy ukryte od założenia świata». Wtedy odprawił tłumy i wrócił do domu. Tam przystąpili do Niego uczniowie, mówiąc: «Wyjaśnij nam przypowieść o chwaście». On odpowiedział: «Tym, który sieje dobre nasienie, jest Syn Człowieczy. Rolą jest świat, dobrym nasieniem są synowie królestwa, chwastem zaś synowie Złego. Nieprzyjacielem, który posiał chwast, jest diabeł; żniwem jest koniec świata, a żeńcami są aniołowie. Jak więc zbiera się chwast i spala w ogniu, tak będzie przy końcu świata. Syn Człowieczy pośle aniołów swoich: ci zbiorą z Jego królestwa wszystkie zgorszenia oraz tych, którzy dopuszczają się nieprawości, i wrzucą ich w piec rozpalony; tam będzie płacz i zgrzytanie zębów. Wtedy sprawiedliwi jaśnieć będą jak słońce w królestwie Ojca swego. Kto ma uszy, niechaj słucha!»

MEDITATIO – ROZWAŻ PRZECZYTANE SŁOWO!

Królestwo niebieskie podobne jest do… W dzisiejszych przypowieściach Pan Jezus pragnie przybliżyć nam prawdę o Królestwie Jego Ojca. Przywołuje obrazy znane ówczesnemu człowiekowi, aby prawda, którą chce objawić była łatwiejsza do przyjęcia. Zatrzymajmy się dziś nad pierwszym obrazem. Królestwo niebieskie podobne jest do człowieka, który posiał dobre nasienie na swej roli… Jezus sieje dobro na świecie i w sercu każdego człowieka. To dobre nasienie powinno przynosić dobre owoce pięknego życia. Dlaczego więc tak często jest inaczej? Jezus daje nam dziś odpowiedź na to pytanie: istnieje też nieprzyjaciel, który zasiewa złe ziarno w świecie w sercu każdego z nas. Może my dziś często zapominamy albo wątpimy w realną obecność szatana. A on jest i działa. Jezus mówi nam o tym bardzo wyraźnie. I co więcej zły potrafi bardzo sprytnie nas zwieźć na złą drogę. A my zbyt łatwo ulegamy jego podszeptom i wybieramy drogę grzechu. Trzeba nam czuwać i być uważnymi. Trzeba nam badać duchy i rozeznawać kto do nas mówi. Pan Jezus daje nam dziś jeszcze jedną naukę – naukę o cierpliwości. Nie należy działać zbyt szybko, pochopnie. Trzeba rzeczywiście rozeznawać. Nie należy zbyt szybko wyrywać chwastu spośród pszenicy, Wtedy można zniszczyć jedno drugie. Trzeba pozwolić rosnąć obojgu aż do żniw a wtedy dobro zostanie odłączone od zła. Powinniśmy troszczyć się o to, aby w naszym sercu zawsze było więcej dobra. Pamiętajmy, że na tej samej glebie wzrasta dobro i zło. Pośród zła wyrasta piękny owoc dobra. Może warto też dziś zastanowić się czym jest zło. Św. Jan Paweł II pisze w książce „Pamięć i tożsamość”, że zło jest brakiem dobra jakie w danym bycie powinno się znajdować. Nigdy jednak nie jest całkowitą nieobecnością dobra. Starajmy się czynić jeszcze więcej dobra, a wtedy zło będzie miało mniejszy dostęp do naszego serca. Pytajmy dziś siebie:
- Co przeważa w moim sercu: dobro czy zło?
- Co robię, by stawać się coraz lepszym człowiekiem?
- Na ile staram się poznawać i zrozumieć prawdę o Królestwie niebieskim?

ORATIO – MÓDL SIĘ

Panie Jezu spraw, aby w moim sercu, w moim życiu, w mojej codzienności było coraz więcej dobra. Niech Twój Święty Duch prowadzi mnie drogami życia i nie pozwoli nigdy zejść z Twojej drogi. Amen

ACTIO – WPROWADZAJ SŁOWO W CZYN!

Każdego dnia świadomie uczyń coś dobrego.

s.M. Damiana Szmidt