KATECHEZA  NA  MIESIĄC  PAŹDZIERNIK – 2019 r.

Temat: Eucharystia  cd.

Modlitwa eucharystyczna

     Podczas modlitwy eucharystycznej, kiedy celebrans wypowiada słowa Konsekracji, stajemy się uczestnikami najważniejszych wydarzeń w historii ludzkości: męki, śmierci i zmartwychwstania Chrystusa. Jesteśmy na Kalwarii u stóp ukrzyżowanego Jezusa. To jest cud nad cudami - wyjaśnia Matka Boża mistyczce Catalinie - Pan nie jest skrępowany ani czasem, ani miejscem. W momencie Konsekracji całe zgromadzenie jest zabierane do stóp Kalwarii w chwili ukrzyżowania Jezusa. (...) Podnieś swój wzrok i kontempluj Go. Wpatruj się w Niego i powtarzaj modlitwę z Fatimy: "Panie, wierzę, adoruję, ufam i kocham Ciebie. Proszę o przebaczenie dla tych, którzy nie wierzą, nie adorują, nie ufają i nie kochają Ciebie". (...)  Jezus składa doskonałą ofiarę, która gładzi grzechy wszystkich ludzi.  Jest to dla nas, uczestniczących we Mszy św., niepowtarzalna szansa, aby w momencie Konsekracji, klęcząc w pokorze, jednoczyć się z ofiarą Jezusa - bo tylko wtedy nasza ofiara stanie się doskonała, a zarazem będziemy mogli otrzymać przebóstwiający nas dar Ducha Świętego i mieć udział w ostatecznym zwycięstwie Chrystusa nad szatanem, grzechem i śmiercią.

Komunia Święta

     Eucharystia przyjęta z czystym sercem przemienia nas i wprowadza w rzeczywistość nieba, gdyż dostępujemy udziału w życiu Trójcy Świętej. Pójście na Mszę św. jest wejściem do nieba, gdzie sam Bóg (...) ociera wszelką łzą (Ap 21, 3-4). Nic na niebie ani na ziemi nie może nam dać więcej od tego, co otrzymujemy we Mszy św., gdyż przyjmujemy życie i miłość samego Boga. To nie jest metafora, przedsmak czy symbol, lecz prawdziwa rzeczywistość. Powinniśmy więc uczestniczyć we Mszy św. z  otwartym  umysłem oraz sercem i z wielką wdzięcznością przyjmować dar Komunii św.  Jednak często rutyna sprawia , że niektórzy ludzie są tak obojętni, iż nie mają nic do powiedzenia Jezusowi, kiedy przyjmują Go w Komunii św. "Ach, jak mnie boli, że dusze tak mało się łączą ze mną w Komunii św.- skarżył się Jezus św. Faustynie. Czekam na dusze, a one są obojętne. Kocham je tak czule i szczerze, a one mi nie dowierzają. Chcę je obsypać łaskami, one przyjąć ich nie chcą. Obchodzą się ze mną jak z czymś martwym... na wszystko mają czas, tytko nie mają czasu na to, aby przyjść do mnie po łaski... Tyle zastrzeżeń, tyle niedowierzań, tyle ostrożności" (Dz. 1447). Bóg daje nam w Komunii św. samego siebie. Komunia św.  przyjęta w grzechu ciężkim jest wydaniem wyroku na siebie. Każdy, kto ma świadomość grzechu ciężkiego, przed przyjęciem Komunii św. powinien przystąpić do sakramentu pojednania. Jeżeli zaś jest się obciążonym tylko grzechami powszednimi, wystarczy żal wyrażony na początku Mszy św. Komunia św. to najważniejsze spotkanie z Jezusem, wyjątkowy moment, w którym powinniśmy powierzyć Panu swoje problemy, podziękować Mu za wszystko i poprosić Go o duchowe uzdrowienie. Po przyjęciu Komunii św. potrzebne jest przynajmniej 5 minut bycia sam na sam z Jezusem, w ciszy własnego serca. W tej najintymniejszej jedności z Bogiem oddajmy Mu siebie na Jego wyłączną własność słowami modlitwy: Przyjmij, Panie, całą moją wolność; przyjmij pamięć, rozum i całą wolę. Cokolwiek mam, Tyś mi to dal. Wszystko to zwracam Tobie i całkowicie poddaję panowaniu Twojej woli. Daj mi tylko miłość ku Tobie i Twoją łaskę, a będę dość bogaty; niczego więcej nie pragnę.
    

Z jaką wiarą przyjmujemy Chrystusa w Komunii św.?    Po skończonej Mszy św. powinniśmy żyć, pracować i odpoczywać w jedności z Jezusem.