III Niedziela Wielkanocy

Uczniów ogarnia radość, zdumienie i wątpliwości.

Może miałeś już takie doświadczenie...?

LECTIO – CZYTAJ UWAŻNIE! J 20, 19 - 31

Uczniowie opowiadali, co ich spotkało w drodze i jak poznali Jezusa przy łamaniu chleba. A gdy rozmawiali o tym, On sam stanął pośród nich i rzekł do nich: «Pokój wam!» Zatrwożonym i wylękłym zdawało się, że widzą ducha. Lecz On rzekł do nich: «Czemu jesteście zmieszani i dlaczego wątpliwości budzą się w waszych sercach? Popatrzcie na moje ręce i nogi: to Ja jestem. Dotknijcie Mnie i przekonajcie się: duch nie ma ciała ani kości, jak widzicie, że Ja mam». Przy tych słowach pokazał im swoje ręce i nogi. Lecz gdy oni z radości jeszcze nie wierzyli i pełni byli zdumienia, rzekł do nich: «Macie tu coś do jedzenia?» Oni podali Mu kawałek pieczonej ryby. Wziął i spożył przy nich. Potem rzekł do nich: «To właśnie znaczyły słowa, które mówiłem do was, gdy byłem jeszcze z wami: Musi się wypełnić wszystko, co napisane jest o Mnie w Prawie Mojżesza, u Proroków i w Psalmach». Wtedy oświecił ich umysły, aby rozumieli Pisma. I rzekł do nich: «Tak jest napisane: Mesjasz będzie cierpiał i trzeciego dnia zmartwychwstanie; w imię Jego głoszone będzie nawrócenie i odpuszczenie grzechów wszystkim narodom, począwszy od Jeruzalem. Wy jesteście świadkami tego».

MEDITATIO – ROZWAŻ PRZECZYTANE SŁOWO!

„Dlaczego wątpliwości budzą się w waszych sercach?”. Jezus przychodzi do swoich uczniów, widzą Go i … wątpią. Jezus jednak nie traci cierpliwości. Po raz kolejny wszystko im tłumaczy, wyjaśnia. Przypomina co pisano o Nim w Prawie Mojżeszowym i u proroków. Jezus bardzo chce umocnić wiarę uczniów, ponieważ – jak sam mówi – oni maja być świadkami tego wszystkiego, co się wydarzyło. To oni będą tymi, którzy jako jedni z pierwszych dadzą świadectwo o zmartwychwstaniu Pana. Jezus jest bardzo cierpliwy i robi wszystko, byśmy uwierzyli. Czytamy w dzisiejszej Ewangelii, że pokazał uczniom ręce i bok, aby się przekonali, że to jest On. Uczniów ogarnia radość, zdumienie i wątpliwości. Może miałeś już takie doświadczenie, że prawdziwe spotkanie z Panem jest źródłem radości, zadumy, zachwytu, ale oczywiście może i wątpliwości. Dzisiejsza Ewangelia pokazuje nam, że to wszystko jest normalne, że tego wszystkiego doświadczali także apostołowie. To jest droga życia duchowego. Dziękuj Panu za takie doświadczenia. Pytajmy dziś siebie:
- Jaka jest droga mojego duchowego wzrostu?
- W jakich sytuacjach najczęściej doświadczam wątpliwości w wierze?
- Czy jestem dziś świadkiem zmartwychwstałego Pana?

ORATIO – MÓDL SIĘ

Jezu umocnił mnie w wierze. Pomóż mi pokonać moją wątpliwości. Spraw, abym był Twoim świadkiem wszędzie tam, gdzie mnie poślesz.  Amen

ACTIO – WPROWADZAJ SŁOWO W CZYN!

Bądź czytelnym znakiem obecności Jezusa w dzisiejszym świecie.

s.M. Damiana Szmidt