XXVIII Niedziela zwykła

A gdy szli, zostali oczyszczeni. Wtedy jeden z nich, widząc, że jest uzdrowiony, wrócił...

LECTIO – CZYTAJ UWAŻNIE! Łk 17, 11 - 19

Zdarzyło się, że Jezus, zmierzając do Jeruzalem, przechodził przez pogranicze Samarii i Galilei. Gdy wchodzili do pewnej wsi, wyszło naprzeciw Niego dziesięciu trędowatych. Zatrzymali się z daleka i głośno zawołali: «Jezusie, Mistrzu, ulituj się nad nami!» Na ten widok rzekł do nich: «Idźcie, pokażcie się kapłanom!» A gdy szli, zostali oczyszczeni. Wtedy jeden z nich, widząc, że jest uzdrowiony, wrócił, chwaląc Boga donośnym głosem, padł na twarz u Jego nóg i dziękował Mu. A był to Samarytanin. Jezus zaś rzekł: «Czyż nie dziesięciu zostało oczyszczonych? Gdzie jest dziewięciu? Czy się nie znalazł nikt, kto by wrócił i oddał chwałę Bogu, tylko ten cudzoziemiec?» Do niego zaś rzekł: «Wstań, idź, twoja wiara cię uzdrowiła».

MEDITATIO – ROZWAŻ PRZECZYTANE SŁOWO!

Jedne z dziesięciu wrócił, by podziękować. Można powiedzie, że jeden z dziesięciu się nawrócił, coś zrozumiał – oddał chwałę Bogu. Zobaczył w Jezusie Bożego wysłannika. A gdzie dziewięciu? Można tak po prostu powiedzieć, że zabrakło im wdzięczności. Spójrzmy dziś na siebie. Jak często zdarza się, że gdy przeżywamy coś trudnego, gdy spotykają nas przeciwności przychodzimy do Pana i prosimy o zmianę tej sytuacji. Jakże gorliwa wtedy bywa nasza modlitwa, jakże wytrwała… Ale gdy sytuacja się poprawi, gdy coś się zmieni, albo nawet my sami nauczymy się żyć w danej rzeczywistości – to też jest łaską Pana -  czy wtedy pamiętamy o tak samo gorliwej modlitwie dziękczynnej? Czy dziękujemy Panu za wszystko, co od Niego każdego dnia otrzymujemy? A przecież jest tego tak wiele. To wiara czyni cuda: „Idź, twoja wiara cię uzdrowiła”. Wiec po raz kolejny trzeba nam pytać o swoją wiarę – tym razem o wiarę wyrażającą się we wdzięczności. Pytajmy dziś siebie:
- Jak wygląda moja wdzięczność?
- Czy na modlitwie częściej proszę czy dziękuję?
- Czy każdego dnia dziękuję Panu za wszystko, czym mnie darzy?

ORATIO – MÓDL SIĘ

Nie umiem dziękować Ci Panie, bo małe są moje słowa. Zechciej przyjąć moje milczenie i naucz mnie życiem dziękować. Amen.

ACTIO – WPROWADZAJ SŁOWO W CZYN!

Każdego dnia pamiętaj o tym pięknym słowie: „Dziękuję”.

s.M. Damiana Szmidt