I NIEDZIELA ADWENTU; ROK C

Pierwsze czytanie: Jr 33, 14-16
Drugie czytanie: 1 Tes 3, 12-4,2

Ewangelia: Łk 21, 25-28.34-36

Będą znaki na słońcu, księżycu i gwiazdach, a na ziemi trwoga narodów bezradnych wobec szumu morza i jego nawałnicy. Ludzie mdleć będą ze strachu, w oczekiwaniu wydarzeń zagrażających ziemi. Albowiem moce niebios zostaną wstrząśnięte. Wtedy ujrzą Syna Człowieczego, nadchodzącego w obłoku z wielką mocą i chwałą. A gdy się to dziać zacznie, nabierzcie ducha i podnieście głowy, ponieważ zbliża się wasze odkupienie». Uważajcie na siebie, aby wasze serca nie były ociężałe wskutek obżarstwa, pijaństwa i trosk doczesnych, żeby ten dzień nie przypadł na was znienacka, jak potrzask. Przyjdzie on bowiem na wszystkich, którzy mieszkają na całej ziemi. Czuwajcie więc i módlcie się w każdym czasie, abyście mogli uniknąć tego wszystkiego, co ma nastąpić, i stanąć przed Synem Człowieczym».

1. Na początku modlitwy Słowem Bożym poproszę o światło Ducha Świętego do zrozumienia słów Pana. Jezus mówi dziś do nas słowa, które mogą napawać lękiem, czy nawet wręcz przerazić. Opisuje różne zjawiska przyrody, które będą towarzyszyć Jego powtórnemu przyjściu na świat. Postaram się wyobrazić sobie Jezusa, który mówi uczniom te słowa. Zobaczę na Jego twarzy pewność, kiedy wyraża trudną i tajemniczą dla nich prawdę. Jezus mówi bardzo realnie, nie stara się uczniów tanio uspokoić, nie ucieka przed wypowiadaniem słów, które mogą zrodzić niepewność. Dlaczego Jezus to robi? Czy naprawdę zależy Mu na wystraszeniu swoich uczniów? Nie! Chce jedynie podkreślić, że moment Jego powtórnego przyjścia będzie najważniejszą dla nas chwilą. I nawet, jeżeli ten dzień będzie poprzedzony różnymi wstrząsającymi zjawiskami, to nie mamy się czego obawiać, bo On jest Panem tego wszystkiego i On ostatecznie zwycięża. Mamy skupić się na Jego zwycięstwie, na odkupieniu nas. Pomyślę chwilę o tej prawdzie: Jezus jest Panem, który przychodzi, by mnie zbawić i ocalić.

2. Jezus zostawia nam dziś kilka praktycznych wskazówek jak dobrze przeżyć życie i przygotować się na Jego przyjście:
- uważność, która pomaga świadomie przeżywać codzienność (uważność na swoje uczucia, potrzeby, postawy w relacji z innymi)
- czujność, która uzdalnia serce do trwania w postawie oczekiwania (czujność, by nie ulegać pokusom, ale wybierać dobro)
- modlitwa, która staje się siłą w trudach i przeciwnościach i nie pozwala zapomnieć o tożsamości dziecka Bożego
Czy chcę w moim życiu kierować się tymi radami Jezusa?

3. W mojej dzisiejszej modlitwie powierzę Bogu rozpoczynający się czas Adwentu. Zawierzę dobre postanowienia, które rodzą się w moim sercu. Poproszę o dar tęsknoty za Jego powtórnym przyjściem na świat.

s.M. Serafia Szymik

Foto: Nubia Navarro;Pexels