XX Niedziela Zwykła

"Panie, dopomóż mi"

LECTIO – CZYTAJ UWAŻNIE! Mt 15, 21 - 28

Jezus podążył w okolice Tyru i Sydonu. A oto kobieta kananejska, wyszedłszy z tamtych stron, wołała: «Ulituj się nade mną, Panie, Synu Dawida! Moja córka jest ciężko nękana przez złego ducha». Lecz On nie odezwał się do niej ani słowem. Na to podeszli Jego uczniowie i prosili Go: «Odpraw ją, bo krzyczy za nami».
Lecz On odpowiedział: «Jestem posłany tylko do owiec, które poginęły z domu Izraela». A ona przyszła, padła Mu do nóg i prosiła: «Panie, dopomóż mi». On jednak odparł: «Niedobrze jest zabierać chleb dzieciom, a rzucać szczeniętom». A ona odrzekła: «Tak, Panie, lecz i szczenięta jedzą okruchy, które spadają ze stołu ich panów». Wtedy Jezus jej odpowiedział: «O niewiasto, wielka jest twoja wiara; niech ci się stanie, jak pragniesz!» Od tej chwili jej córka była zdrowa.

MEDITATIO – ROZWAŻ PRZECZYTANE SŁOWO!

Bohaterką dzisiejszej Ewangelii jest kobieta kananejska, która zdobyła serce Jezusa swoją wiarą. Jezus odszedł z miejsca, w którym faryzeusze i nauczyciele Pisma czczą Pana wargami, lecz ich serce jest daleko od Niego. Przyszedł na obszar zamieszkały przez pogan i właśnie tam spotkał kobietę, która z wielką wiarą i determinacją prosi o uwolnienie córki od działania złego ducha. Dla tej kobiety Jezus jest Panem. Takim tytułem nazywa Go trzykrotnie, kiedy nie tak dawno uczniowie uznali Go za zjawę. Autor ukazuje kontrast, by jeszcze bardziej podkreślić wiarę kobiety. Poza wiarą nie trudno dostrzec wielką pokorę. Ona wie kim jest, zna swoje miejsce. Widzimy to wyraźnie, gdy mówi: „Tak, Panie, lecz i szczenięta jedzą okruchy, które spadają ze stołu ich panów”. To właśnie po tych słowach Jezus pochwalił jej wiarę i dokonał cudu uzdrowienia jej córki. Godzina wiary to godzina cudu, godzina zbawienia.
 
Pytajmy dziś siebie:
- jaka jest moja wiara?
- Co mogę powiedzieć o mojej pokorze?
- Czy dostrzegam cuda w swoim życiu?

ORATIO – MÓDL SIĘ!

Panie Jezu proszę Cie o wiarę i pokorę, które ujmą Twoje Serce. Amen.

ACTIO – WPROWADZAJ SŁOWO W CZYN!

Każdego dnia będę stawał w pokorze przed Panem robiąc rachunek sumienia.

s.M. Damiana Szmidt