XXII Niedziela Zwykła

"Nie zapraszaj swoich przyjaciół, ani braci"

LECTIO – CZYTAJ UWAŻNIE! Łk 14, 1. 7-14

Gdy Jezus przyszedł do domu pewnego przywódcy faryzeuszów, aby w szabat spożyć posiłek, oni Go śledzili. I opowiedział zaproszonym przypowieść, gdy zauważył, jak sobie wybierali pierwsze miejsca. Tak mówił do nich: «Jeśli cię kto zaprosi na ucztę, nie zajmuj pierwszego miejsca; by czasem ktoś znakomitszy od ciebie nie był zaproszony przez niego. Wówczas przyjdzie ten, kto was obu zaprosił, i powie ci: „Ustąp temu miejsca”; i musiałbyś ze wstydem zająć ostatnie miejsce.

Lecz gdy będziesz zaproszony, idź i usiądź na ostatnim miejscu. Wtedy przyjdzie gospodarz i powie ci: „Przyjacielu, przesiądź się wyżej ”; i spotka cię zaszczyt wobec wszystkich współbiesiadników. Każdy bowiem, kto się wywyższa, będzie poniżony, a kto się poniża, będzie wywyższony».
Do tego zaś, który Go zaprosił, rzekł: «Gdy wydajesz obiad albo wieczerzę, nie zapraszaj swoich przyjaciół ani braci, ani krewnych, ani zamożnych sąsiadów, aby cię i oni nawzajem nie zaprosili, i miałbyś odpłatę. Lecz kiedy urządzasz przyjęcie, zaproś ubogich, ułomnych, chromych i niewidomych. A będziesz szczęśliwy, ponieważ nie mają czym tobie się odwdzięczyć; odpłatę bowiem otrzymasz przy zmartwychwstaniu sprawiedliwych».

MEDITATIO – ROZWAŻ PRZECZYTANE SŁOWO!

Pan Jezus uczy nas dzisiaj pokory i do takiej postawy zaprasza. Pokory przy stole, ale także w całym codziennym życiu. Sam Jezus dał nam przykład głebokiego uniżenia stając się jednym z nas. Zaraz potem Jezus uczy nas bezinteresowności, polecając, by gospodarz nie zapraszał tych, od których może też coś otrzymać. Prawdziwa nagroda zo dobro, które człowiek czyni jest w Bogu, do którego upadabniamy się poprzez miłość. Pokora i bezinteresowność to cechy, które powinny charakteryzować każdego ucznia Chrystusa. Sam Jezus dał nam najdoskonalszy przykład takiego postępowania. I zapewnia nas, że nagrodę otrzymamy przy „zmartwychwstaniu sprawiedliwych. Warto więc dziś zastanowić się nad własną pokorą i życie bezinteresownym, oddanym na służbę Bogu i drugiemu człowiekowi.

Pytajmy siebie:
-  co mogę powiedzieć o mojej pokorze?
- Jak wygląda moja bezinteresowna miłość?

ORATIO – MÓDL SIĘ!

Panie, spraw, bym stawał się coraz bardziej pokorny i beziteresowny. Amen

ACTIO – WPROWADZAJ SŁOWO W CZYN!

Uczyń jakieś konkretne dobro dla kogoś, od którego wiesz, że nie otrzymasz nic w zamian.

s.M. Damiana Szmidt