List Twój, moja siostro Leono, odebrałem.

Ucieszyłaś mnie niezmiernie wiadomością, że rozpoczynacie już rekolekcje. Do którychkolwiek sióstr teraz pisałem, wszystkim poleciłem modły na waszą intencję i sam w moich niegodnych modlitwach codziennie przez ten tydzień błagam Boga, aby podczas tych świętych ćwiczeń duchownych zesłać wam raczył, moje Siostry, najobfitsze łaski i błogosławieństwo.

U nas tu także po ciężkiej próbie użycza Pan Bóg błogosławieństwa Swego. Ofiary dobroczynne już z kilku miejsc zasiliły nowicjat. Kandydatek już dziesięć się zgłosiło, z których kilka własny fundusz wniosą.

List mój niniejszy odbierzesz zapewne w dniu zakończenia waszych rekolekcji. Pozdrów więc ode mnie i od nas tu wszystkich zgromadzone siostry oraz oświadcz im nasze najserdeczniejsze życzenia wszelkiego błogosławieństwa Bożego po zakończonych świętych ćwiczeniach duchownych.

List mój niniejszy odbierzesz zapewno w dniu zakończenia Waszych rekolekcji. Pozdrów więc ode mnie i od nas tu wszystkich zgromadzone Siostrzyczki oraz oświadcz im nasze najserdeczniejsze życzenia wszelkiego błogosławieństwa Bożego po zakończonych świętych ćwiczeniach duchownych. Siostrze Annie  z Łańcuta powiedz, że zaraz do niej napiszę, jak powróci do Łańcuta. Siostrze Salomei z Biłki także powiedz, że niezadługo odpiszę jej na list ostatni. Pocieszające z Jaszkowa wiadomości niechaj Wam ulgę przyniosą, a da Bóg, że i przed Waszymi progi łoneczko Opatrzności Bożej coraz jaśniej przyświecać będzie.

Z tym życzeniem serdecznym polecam Was wszystkie, moje Najmilsze Siostry, Opiece Bożej i Najśw. Panny, Pani naszej, a siebie i tutejsze Siostry Waszym modłom, w których chciejcie o nas pamiętać tak, jak my o Was zawsze pamiętamy.

                                                                                                                                                                                             E. Bojanowski

(10.10.1865)