Dnia 2 grudnia 2016 r.Ojciec Święty Franciszek polecił ogłosić Dekret o heroiczności cnót siostry służebniczki starowiejskiej sł. Bożej Leonii Marii Nastał. S. Leonia jest dla nas wzorem realizacji Testamentu Ojca Założyciela – miłości, pokory i prostoty oraz zatroskania o los dziecka. Teraz mamy już wielką nadzieję, że Pan Bóg przez cud otrzymany za wstawiennictwem Sługi Bożej, potwierdzi jej świętość, którą zdobyła na drodze duchowego niemowlęctwa, i doprowadzi do aktu beatyfikacji.

Istotą drogi duchowego niemowlęctwa s. Leonii jest szczególny kult i upodobnienie się do Pana Jezusa w niemowlęcym okresie Jego ziemskiego życia oraz bezgraniczne zaufanie Bogu i posłuszeństwo Jego woli na wzór Jezusa Niemowlęcia, które zawiera w sobie treść całego wydarzenia ewangelicznego „aż do ostatniego krzyku Dziecka na krzyżu, opuszczonego przez Ojca”. Pragnieniem s. Leonii, co też stało się jej zasadniczym posłannictwem, było przybliżyć ludzi do Boga przez ukazywanie ogromu Jego miłości, której sama doświadczała. Na drodze duchowego niemowlęctwa wszyscy – osoby duchowne i świeckie, młodzi i starsi, uczeni i prostaczkowie – poczuć się mogą dobrze, dzięki bezpieczeństwu jakie daje miłość Boga.

Potwierdzeniem aktualności obranej przez Sługę Bożą drogi jest fakt, że wiele małżeństw bezdzietnych przez jej wstawiennictwo prosi o dar potomstwa i we wszystkich znanych nam przypadkach, modlitwa proszących zostaje wysłuchana. Co najmniej kilkadziesiąt rodzin cieszy się zdrowymi i pięknymi dziećmi, wyproszonymi u Boga przez przyczynę s. Leonii. Posłannictwo to nabiera szczególnej wagi w obecnych czasach zmagań i walki o życie dzieci/niemowląt nienarodzonych. Dla nas, służebniczek jest mobilizacją do otaczania modlitwą i wsparciem tych tak delikatnych, a pięknych Bożych spraw troski o życie.

Dla osób poświęconych Bogu w życiu zakonnym s. Leonia – pełna wierności, odwagi i zdrowego entuzjazmu w służbie Bogu, w prostych warunkach codziennego życia, może być wzorem umiłowania powołania zakonnego i wierności jego wymaganiom. Dzisiejszemu światu wiele do powiedzenia ma charakter mistyki s. Leonii: „mistyczny dialog z Bogiem, a w szczególności słuchanie głosu wewnętrznego, głosu Bożego”.

Dziś człowiek lubi słuchać głosu ciała (wołanie o chleb, napój, rozrywkę, wygodę, przyjemność) i głosu świata przez rozgłośnie o szerokim zasięgu, który praktycznie najczęściej potęguje głos ciała. Ten duet jest w stanie odwrócić uwagę od Boga, zagłuszyć delikatny głos Stwórcy w sercu człowieka, który nie zabiega, nie troszczy się o to, by go usłyszeć. S. Leonia uczy mądrości rozróżniania głosu ciała i świata od głosu Boga. Ukazuje jak ważne jest słuchanie głosu Boga. Całą swą postawą i zachowaniem uczy tego słuchania. Jest pewnego rodzaju «wołaniem» o nastawienie słuchu na fale Boga, którego słowa zdolne są przeniknąć najgłębsze tajniki serca, ubogacić je Sobą i napełnić pokojem, szczęściem i radością.

O s. Leonii można powiedzieć „zwyczajna dziewczyna o nadzwyczajnej duszy”. Większość swego krótkiego życia, bo aż 22 lata, spędziła w stanie świeckim. Przez swój radykalizm oddania się Jezusowi już w tym okresie może być wzorem zaangażowania w życie religijne dla młodzieży świeckiej. Ukazuje, że jasna, zdecydowana postawa w opowiedzeniu się za Bogiem i Jego prawami, nie tylko nie deprymuje, ale może być atrakcyjna i napełniać szczęściem. Jest też dla młodzieży wzorem wytrwałości w dążeniu do powziętego ideału, którym dla niej było życie zakonne. Była dziewczyną radykalną. Raz spotkawszy Boga, umieściła Go w centrum swojej egzystencji. Była zdolna modlitwą i Bożym uporem pokonać ogromne przeszkody, jakie stawały przed nią na drodze realizacji tego powołania. Kościół potrzebuje młodych wspaniałomyślnych jak s. Leonia, którzy są gotowi pozostawić wszystko, by wybrać radykalną drogę naśladowania Chrystusa czystego, ubogiego i posłusznego.

Módlmy się, by s. Leonia wspierała nasze szlachetne pragnienia i dążenia a także módlmy się o łaskę cudu, by przybliżyć dzień jej beatyfikacji.
Więcej o s. Leonii

Za: sluzebniczkinmp.pl