XXVI Niedziela Zwykła

"Jeśli Mojżesza i Proroków nie słuchają"

LECTIO – CZYTAJ UWAŻNIE! Łk 16, 19 - 31

Jezus powiedział do faryzeuszów:
«Żył pewien człowiek bogaty, który ubierał się w purpurę i bisior i dzień w dzień świetnie się bawił. U bramy jego pałacu leżał żebrak okryty wrzodami, imieniem Łazarz. Pragnął on nasycić się odpadkami ze stołu bogacza; nadto i psy przychodziły i lizały jego wrzody. Umarł żebrak i aniołowie zanieśli go na łono Abrahama. Umarł także bogacz i został pogrzebany. Gdy w Otchłani, pogrążony w mękach, podniósł oczy, ujrzał z daleka Abrahama i Łazarza na jego łonie. I zawołał: Ojcze Abrahamie, ulituj się nade mną i poślij Łazarza; niech koniec swego palca umoczy w wodzie i ochłodzi mój język, bo strasznie cierpię w tym płomieniu. Lecz Abraham odrzekł: Wspomnij, synu, że za życia otrzymałeś swoje dobra, a Łazarz przeciwnie, niedolę; teraz on tu doznaje pociechy, a ty męki cierpisz. A prócz tego między nami a wami zionie ogromna przepaść, tak że nikt, choćby chciał, stąd do was przejść nie może ani stamtąd do nas się przedostać. Tamten rzekł: Proszę cię więc, ojcze, poślij go do domu mojego ojca. Mam bowiem pięciu braci: niech ich przestrzeże, żeby i oni nie przyszli na to miejsce męki. Lecz Abraham odparł: "Mają Mojżesza i Proroków, niechże ich słuchają". Tamten odrzekł: "Nie, ojcze Abrahamie, lecz gdyby kto z umarłych poszedł do nich, to się nawrócą". Odpowiedział mu: "Jeśli Mojżesza i Proroków nie słuchają, to choćby kto z umarłych powstał, nie uwierzą».

MEDITATIO – ROZWAŻ PRZECZYTANE SŁOWO!

Cóż więcej może otrzymać człowiek, który już otrzymał dar Bożego Słowa? Dzisiejsza przypowieść bardzo wyraźnie wskazuje na głęboką prawdę, o tym, że Bóg powiedział człowiekowi już wszystko, co mógł powiedzieć. Żadne objawienia, przyjścia zmarłych nie wniosą już nic nowego. Bóg w swoim Synu wypowiedział się całkowicie. Czego więc jeszcze szukamy, kogo pytamy? Jezus Chrystus swoim życiem uczył nas jak żyć, jak miłować, jak służyć. A wszystko po to, by osiągnąć wieczne zbawienie, by dojść do zjednoczenia z Nim w miłości. Pewnie nie raz i o nas musiałby Jezus powiedzieć: „Mają moje Słowo. Jeżeli go nie słuchają to choćby nie wiem kto do nich mówił, nie uwierzą”. Spróbujmy dziś przejąć się tymi słowami Jezusa i uwierzmy na nowo w moc Jego słowa. Jest to słowo stwórcze i zbawcze. Jest nim On sam.

Pytajmy siebie:
- dlaczego tak trudno mi sięgnąć po Słowo Boże?
- Dlaczego czasem nie wierzę temu Słowu?
- Gdzie szukam odpowiedzi na moje życiowe pytania i dylematy?

ORATIO – MÓDL SIĘ!

Panie Jezu, ucz mnie miłości do Słowa. Niech ono zawsze będzie „lampą dla moich stóp i  światłem na mojej ścieżce”. Amen

ACTIO – WPROWADZAJ SŁOWO W CZYN!

Każdego dnia poświęć chwilę na lekturę Bożego Słowa i później pamiętaj, by wprowadzać je w czyn.

s.M. Damiana Szmidt