II Niedziela Wielkiego Postu

Chwile warte zapamiętania

"Mistrzu, dobrze, że tu jesteśmy"

LECTIO – CZYTAJ UWAŻNIE! Łk 9, 28b - 36

Jezus wziął z sobą Piotra, Jana i Jakuba i wyszedł na górę, aby się modlić. Gdy się modlił, wygląd Jego twarzy się odmienił, a Jego odzienie stało się lśniąco białe. A oto dwóch mężów rozmawiało z Nim. Byli to Mojżesz i Eliasz. Ukazali się oni w chwale i mówili o Jego odejściu, którego miał dokonać w Jerozolimie. Tymczasem Piotr i towarzysze snem byli zmorzeni. Gdy się ocknęli, ujrzeli Jego chwałę i obydwóch mężów, stojących przy Nim.
Gdy oni odchodzili od Niego, Piotr rzekł do Jezusa: «Mistrzu, dobrze, że tu jesteśmy. Postawimy trzy namioty: jeden dla Ciebie, jeden dla Mojżesza i jeden dla Eliasza.» Nie wiedział bowiem, co mówi. Gdy jeszcze to mówił, zjawił się obłok i osłonił ich; zlękli się, gdy weszli w obłok.  A z obłoku odezwał się głos: «To jest Syn mój wybrany, Jego słuchajcie.» W chwili, gdy odezwał się ten głos, Jezus znalazł się sam. A oni zachowali milczenie i w owym czasie nikomu nic nie oznajmili o tym, co widzieli.

MEDITATIO – ROZWAŻ PRZECZYTANE SŁOWO!

W dzisiejszym fragmencie Ewangelii jesteśmy z Jezusem na Górze Tabor. Jesteśmy świadkami cudownego przemienienia. Słyszymy głos Ojca, któremu towarzyszy przemiana zewnętrzna – wygląd twarzy Jezusa odmienił się a odzienie stało się lśniąco białe. „Jezus - jak pisze św. Jan Paweł II – doznaje uwielbienia na oczach Pitra, Jakuba i Jana, którym udziela się uszczęśliwiający charakter Przemienienia Pańskiego”. Piotr nie wie co mówić, tak bardzo jest zaskoczony sytuacją, w której się znalazł. Obecność Mojżesza i Eliasza wskazuej na to, że Jezus jest wypełnieniem oczekiwań Starego Testamentu. To przemienie Jezusa jest znakiem Bożej ekonomii zbawienia. Jezus pozwala swoim ucczniom poznać pewną tajemnicę, ale także poprzez to wydarzenie pragnie ich umocnić, pragnie umocnić ich wiarę. Wiara uczniów jeszcze nie raz będzie wystawiona na próbę. Są jednak momenty w ich życiu, które mają być źródłem siły do trwania w wierności. Podobnie jest w naszym życiu. Także my mamy swoje góry przemienienia – momenty, wydarzenia, chwile, które umacniają naszą wiarę, które sprawiają, że pragniemy wiernie trwać przy Panu. Warto o tych chwilach pamiętać i często myślą do nich wracać. Szczególnie, gdy przyjdzie nam doświadczać momentów trudnych. Wpatrujmy się w Jezusa, o którym Ojciec mówi, że jest Jego umiłowanym Synem i którego każe nam słuchac. Uważnie wsłuchujmy się w każde Jego Słowo i wiernie za Nim podążajmy.
Pytajmy siebie:
- w jakich sytuacjach trudno mi słuchać nauki Jezusa i za nią podążać?
- Jakie momenty mojego życia są moją górą przemienienia?

ORATIO – MÓDL SIĘ!

Panie Jezu, daj mi kontemplować Twoje oblicze i zawsze kroczyć Twoją drogą. Amen

ACTIO – WPROWADZAJ SŁOWO W CZYN!

Podziękuj Panu za te chwile, które umacniały twoją wiarę.

s.M. Damiana Szmidt