Miesiąc czerwiec jest szczególnie poświęcony Najświętszemu Sercu Pana Jezusa. Miłość Jezusa zaprasza nas do rozważania nieprzebranej głębi bogactwa Jego Serca. Pomaga w tym wiele pieśni, modlitw, a w śród nich litania.

Jest to wspaniała modlitwa w całości skupiona na tajemnicy wewnętrznej Chrystusa: Boga – Człowieka. Litania do Serca Pana Jezusa czerpie obficie ze źródeł biblijnych, a równocześnie odzwierciedla najgłębsze doświadczenia ludzkich serc. Jest to też modlitwa uwielbienia i autentycznego dialogu. (…) Modlitwa ta – odmawiana i rozważana – staje się prawdziwą szkołą człowieka wewnętrznego: szkołą chrześcijanina. (…) Równocześnie stajemy się wrażliwi na potrzebę zadośćuczynienia. Chrystus otwiera ku nam swe Serce, abyśmy w Jego zadośćuczynieniu zjednoczyli się z Nim dla zbawienia świata.

Tylko Miłość, którą objawia Serce Chrystusa, jest zdolna przemieniać serce człowieka i otworzyć je na cały świat, by uczynić je bardziej ludzkim i Bożym. (…) Tylko ludzie w miłości wkorzenieni i ugruntowani (por. Ef 3,17) potrafią przeciwstawić się cywilizacji śmierci i tworzyć na gruzach nienawiści, pogardy i przemocy cywilizacje, która ma swoje źródło w Sercu Zbawiciela. Ono jest odwiecznym Źródłem, z którego każdy wierzący i cały Kościół wciąż na nowo czerpią moc wiary, nadziei i miłości.

Czciciele Serca Jezusowego stają się ludźmi wrażliwego sumienia. A kiedy dane im jest trwale obcować z Sercem naszego Pana i Mistrza, rozbudza się w nich także potrzeba wynagradzania za grzechy świata, za obojętność tylu serc, za własne zaniedbania. O jakże bardzo potrzebny jest w kościele ten zastęp serc czuwających, dzięki którym miłość Serca Bożego nie pozostanie osamotniona i nieodwzajemniona!

Przybliżajcie do tego źródła życia i świętości osoby, rodziny, wspólnoty parafialne, środowiska, aby mogły z Niego czerpać niezgłębione bogactwo Chrystusa (por. Ef 3,8).

(Św. Jan Paweł II)