II Niedziela po Bożym Narodzeniu

Bóg bliski

"Wszystko przez Nie się stało"

LECTIO – CZYTAJ UWAŻNIE! J 1, 1-5. 9-14

Na początku było Słowo,
a Słowo było u Boga,
i Bogiem było Słowo.
Ono było na początku u Boga.
Wszystko przez Nie się stało,
a bez Niego nic się nie stało,
co się stało.
W Nim było życie,
a życie było światłością ludzi,
a światłość w ciemności świeci
i ciemność jej nie ogarnęła.
Pojawił się człowiek posłany przez Boga,
Jan mu było na imię.
Przyszedł on na świadectwo,
aby zaświadczyć o Światłości,
by wszyscy uwierzyli przez niego.
Nie był on światłością,
lecz posłanym, aby zaświadczyć o Światłości.
Była Światłość prawdziwa,
która oświeca każdego człowieka,
gdy na świat przychodzi.
Na świecie było Słowo,
a świat stał się przez Nie,
lecz świat Go nie poznał.
Przyszło do swojej własności,
a swoi Go nie przyjęli.
Wszystkim tym jednak, którzy Je przyjęli,
dało moc, aby się stali dziećmi Bożymi,
tym, którzy wierzą w imię Jego,
którzy ani z krwi,
ani z żądzy ciała,
ani z woli męża,
ale z Boga się narodzili.
Słowo stało się ciałem
i zamieszkało miedzy nami.
I oglądaliśmy Jego chwałę,
chwałę, jaką Jednorodzony otrzymuje od Ojca,
pełen łaski i prawdy.
Jan daje o Nim świadectwo i głośno woła w słowach: «Ten był, o którym powiedziałem: Ten, który po mnie idzie, przewyższył mnie godnością, gdyż był wcześniej ode mnie». Z Jego pełności wszyscyśmy otrzymali łaskę po łasce. Podczas gdy Prawo zostało nadane przez Mojżesza, łaska i prawda przyszły przez Jezusa Chrystusa. Boga nikt nigdy nie widział, Jednorodzony Bóg, który jest w łonie Ojca, o Nim pouczył.

MEDITATIO – ROZWAŻ PRZECZYTANE SŁOWO!

Trwamy w okresie Bożego Narodzenia. Przeżywamy wydarzenia, które odmieniły bieg historii – Bóg stał się człowiekiem, Słowo stało się Ciałem.  Bóg przyjął naszą postać i stał się  podobny do nas we wszystkim oprócz grzechu. Gdy człowiek przestał być ludzki, Bóg stał się człowiekiem. Przyszedł, by zwiastować nam Dobrą Naowinę, by ogłosić pokój i obwieścić zbawienie. Nie przestając być Bogiem przyjął naszą ludzką naturę a w niej przyjął każdego z nas. Bóg, który przemawiał przez Proroków, do nas przemówił przez Syna. Stał się dla nas dostępny. Bóg stał się bardziej ludzki niż człowiek. Taki jest Bóg, który swoim słowem stwarza wszystko i tym samym Słowem zbawia każdego z nas. Bóg przychodzi do człowieka, ale człowiek Go nie rozpoznaje. Ten Bóg nie mieści się w granicach ludzkiego pojęcia – nie tak człowiek wyobraża sobie Boga. Jednak Bóg w Jezusie Chrystusie nie zraża się słabością człowieka. On przyszedł, by dać nam życie. I dziś zaprasza każdego, byśmy wpatrując się w Jego oblicze zapragnęli przyjąć Go do swego domu, do swego życia. Byśmy powierzyli Mu swoją codzienność i pozwolili, by to On sam prowdził nas tam, gdzie zechce.
Pytaj siebie:
- czy w Tym małym Dziecku potrafię rozpoznać Boga?
- Na ile pozwalam Mu wejść do mojego życia i nim kierować?

ORATIO – MÓDL SIĘ!

Boże Dziecię, otwieram dziś przed Tobą swoje serce i proszę, by wszedł do niego i na zawsze w nim pozostał. Amen.

ACTIO – WPROWADZAJ SŁOWO W CZYN!

Powierz z ufnością Jezusowi swoje życie.

s.M. Damiana Szmidt