Babcia mi opowiadała...
Babcia mi opowiadała...

W Polsce Dzień Babci obchodzony jest 21 stycznia. Pomysł utworzenia święta w Polsce pojawił się w tygodniku „Kobieta i Życie” w 1964 roku, za sprawą wystąpienia Mieczysławy Ćwiklińskiej jako babci w sztuce „Drzewa umierają stojąc”. (za: wikipedia.org). Należy też pamiętać, że Światowy Dzień Dziadków i Osób Starszych został ustanowiony przez papieża Franciszka w 2021 roku i odbywa się w ostatnią niedzielę lipca, blisko wspomnienia liturgicznego dziadków Jezusa Chrystusa - św. Anny i św. Joachima.

 

Wiedząc jak wielkie znaczenie mają dla społeczeństwa, rodziny i dla każdego z nas osoby starsze, przytaczamy kilka myśli papieża Franciszka im poświęconych:

 

„Czy w danej cywilizacji zwraca się uwagę na osobę starszą, czy jest miejsce dla osoby starszej? Jeśli tak, to taka cywilizacja będzie się rozwijać, ponieważ potrafi uszanować mądrość, wiedzę starców. Jeśli natomiast w jakiejś cywilizacji nie ma miejsca dla osób starszych, są odrzucane, bo stwarzają problemy, to takie społeczeństwo niesie z sobą wirus śmierci – tak wam to jasno przedstawiam.”

(Audiencja Generalna Ojca Świętego Franciszka , 4 marca 2015 )

 

Słowa dziadków mają w sobie dla młodych coś specjalnego. I oni o tym wiedzą. Słowa, które moja babcia przekazała mi na piśmie w dniu moich święceń kapłańskich nadal zawsze noszę ze sobą w brewiarzu i często je czytam, a wychodzi mi to na korzyść”.

(Audiencja Generalna Ojca Świętego Franciszka , 11 marca 2015)

 

Po raz pierwszy usłyszałem przesłanie chrześcijańskie właśnie od tej kobiety, od mojej babci! To bardzo piękne! Pierwszy przekaz w domu, w rodzinie! Dlatego myślę o miłości tak wielu mam i tak licznych babć, wkładanej w przekazywanie wiary.”

(Czuwanie modlitewne z okazji dnia ruchów, nowych wspólnot i stowarzyszeń kościelnych, 18 maja 2013)

 

„Kiedyś, gdy byłem dzieckiem, babcia opowiadała mi pewną historię starszego człowieka, który brudził się podczas posiłków, bo trudno mu było trafić łyżką z zupą do ust. Tak więc jego syn postanowił, żeby dziadek nie jadał przy wspólnym stole, uczynił dla niego mały stół w kuchni, żeby jadł sam, a inni go nie widzieli, żeby się nie skompromitować, kiedy przychodzili przyjaciele na obiad czy wieczerzę. Kilka dni później, wracając do domu zastał swego najmłodszego syna przy zabawie z drewnem i młotkiem, gwoździami. Coś tam robił. Zapytał: co robisz? Robię stołeczek: Stół – po co? Żebym go miał, jak będziesz starszy. Żebyś miał przy czym jeść. Dzieci mają sumienia wrażliwsze niż my!”

(Audiencja Generalna Ojca Świętego Franciszka , 4 marca 2015 )

 

 

Wybór wypowiedzi za: pl.aleteia>>>