Boże Narodzenie to czas doświadczania piękna Bożych darów, miłości, a nade wszystko – radość z tego, że Bóg jest z nami. Właśnie ta radość rodzi wdzięczność. Świętowanie tajemnicy Wcielenia jest stosownym czasem, by zatrzymać się przy żłóbku i zastanowić się nad naszą wdzięcznością.

Myśl 1: wdzięczność to jedność
Wdzięczność tworzy jedność z Bogiem i ludźmi oraz wzajemną życzliwość. Im więcej we mnie wdzięczności, tym dalej dostrzegam dobro otrzymywane i mam chęć dawania innym. Wdzięczność jest miła Panu; przez dziękowanie uczestniczę w chwale Bożej, która będzie udziałem w wieczności.

Myśl 2: wdzięczność to wiara
Dziękowanie to wyrażanie wiary, bo dziękując uznaję Boga za źródło wszelkich dóbr, a jednocześnie wyrażam miłość, bo liczę na pomoc czując się słabą i potrzebującą. Św. Paweł mówi: „W każdym położeniu dziękujcie… /1 Tes 5, 18/, a niewdzięczność uznaje za jedną z przyczyn pogaństwa /por. Rz 1, 18…/. Jeśli przygasa moja wiara, przestaję widzieć dobro i nie umiem dziękować.

Myśl 3: wdzięczność to pogoda ducha
Bogu zawdzięczamy wszystko; nie zliczę dobra jak nie zliczę ziarnek piasku. Wokół mnie są osoby, którym winna jestem wiele drobnych przysług i uprzejmości. Ma wpływ na pogodę ducha i radosne przeżywanie drogi życiowej.

Myśl 4: wdzięczność to odkrywanie własnej wartości
Wdzięczność to cnota, która tworzy owocną więź pomiędzy ludźmi i odsłania wewnętrzną wartość osoby, dlatego potrzebuję wznosić serce do Boga w dziękczynieniu nawet za to, co trudne.

Myśl 5: wdzięczność to uwielbienie
Jeśli chcę widzieć znaki obecności Bożej w zwykłej codzienności to podejmę modlitwę uwielbienia, która polega na akceptacji teraźniejszości, jako Bożej woli względem mnie. Uwielbienie nie polega na stawianiu warunków ani na zaspakajaniu pragnień moich, ale na dziękowaniu Panu za każdy problem i trudność, bo to są dary, które prowadzą w konkretne dobro zamierzone przez Pana.

I tak na koniec jedynie słowa zachęty - niech okres Bożego Narodzenia będzie czasem wdzięczności za tak hojne łaski, którymi Bóg nas obdarza. Wystarczy popatrzeć wokoło! Wystarczy popatrzeć uważnie...

s.M. Alodia Witas