Ziołowa apteczka bł. Edmunda

Bł. Edmund Bojanowski był człowiekiem wielkiego miłosierdzia, który potrafił zauważyć piękno stworzonego świata. A może i ktoś z nas chce zgłębić prostą wiedzę, która jest w zasięgu otaczającej nas przyrody? Poznając rośliny, zbierając zioła, zgłębiając wiedzę na ich temat... wchodzimy w przestrzeń prawdy o Bożej Opatrzności! W pięknie i harmonii stworzonego świata wyraża się Miłość Boga do człowieka.

Uprzywilejowane miejsce w posłudze bł. Edmunda zajmowali chorzy. Założył w swoim domu małą apteczkę, w której gromadził lekarstwa niezbędne w najczęstszych chorobach i dolegliwościach. Wśród swoich przyjaciół miał kilku lekarzy, od których nauczył się, jak domowym sposobem sporządzać proste lekarstwa. Dobierając odpowiednie proporcje z dostępnych ziół przygotowywał proszki na febrę i rozdawał je chorym. Do przygotowania bardziej skomplikowanych mikstur zamawiał i sprowadzał składniki z Poznania. Jego podstawowa wiedza medyczna okazywała się bardzo pomocna, niejednokrotnie ratowała życie. Odwiedzając chorych nosił ze sobą plastry, zioła, krople i rozmaite lekarstwa, które rozdawał potrzebującym.

Propozycja na sierpień

Krwawnik Pospolity (Achillea Millefolium)

Nazwa ludowa: krwawnica, śmietanka, ranik, sierpnik, tysiąclist

Charakterystyka:

Krwawnik to aromatyczna roślina wieloletnia, w zależności od podłoża może osiągać wysokość nawet do 60 cm. Zaraz na początku wiosny tuż przy ziemi pojawia się rozeta liściowa, o długich, wąskich i postrzępionych liściach, z której później wyrasta sztywna łodyga zwieńczona baldaszkowym kwiatostanem, o barwie kremowo-białej, lub bladoróżowej.

Krwawnik (Achillea) swoją nazwę zawdzięcza greckiemu wojownikowi Achillesowi, który ponoć po bitwach, swoje rany leczył krwawnikiem.

Gdzie możemy go znaleźć: Jest to gatunek pospolity w Europie. W Polsce występuje na terenie całego kraju. Nie jest rośliną wybredną, radzi sobie doskonale na każdym podłożu. Porasta nieużytki, pola, ogrody, sady. Spotkać go można na skraju lasów, na przydrożach.

Co jest surowcem zielarskim: Ziele i kwiaty.

Aby pozyskać surowiec o najlepszej jakości, wybieramy do zbioru miejsca najbardziej nasłonecznione. Zabierzmy ze sobą sekator, ponieważ łodygę krwawnika trudno łamać i niestety będziemy wyrywać rośliny z korzeniami. Używając sekatora można łatwo obcinać baldaszki oraz łodygę na dowolnej wysokości. Ścięty surowiec układamy luźno w koszyku i niezwłocznie suszymy aby nie tracić cennych olejków eterycznych. Suszyć możemy naturalnie w zacienionym, przewiewnym miejscu. Jeśli mamy do dyspozycji suszarnię, trzeba pamiętać aby temp. suszenia nie przekraczała 35C. Po wysuszeniu osmykujemy ręcznie liście i kwiaty, możemy też ziele otrzeć na sitach. Zdrewniałą łodygę odrzucamy.

Substancje czynne:

• Ziele - olejek eteryczny, substancja goryczkowa (achilleina), która zwiększa krzepliwość krwi, flawonoidy, cholina, garbniki, furanokumaryny, sole mineralne: kobalt, miedź, mangan, molibden, żelazo, siarka, witaminy: A, C i K, śluzy , fitoncydy, żywica.
• Kwiaty - flawonoidy, olejek eteryczny, cholina

Pożytek dla zdrowia:

• Kwiaty - wykazują działanie przeciwzapalne, przeciwskurczowe, przeciwkrwotoczne. Preparaty z kwiatów krwawnika stosuje się przy zaburzeniach ze strony przewodu pokarmowego takich jak: zgaga, odbijanie, wzdęcia, nudności, brak apetytu. Stosuje się je również przy dolegliwościach wątrobowych i bolesnych miesiączkach.

• Ziele - przypisuje mu się właściwości rozkurczowe, przeciwkrwotoczne, przeciwzapalne. Stosuje się go w stanach skurczowych mięsni gładkich jelit, pęcherza moczowego i dróg żółciowych, Ziele krwawnika sprawdza się dobrze przy drobnych krwawieniach płucnych i przewodu pokarmowego(wrzody żołądka, dwunastnicy, hemoroidy).

Przepisy:

• Napar z ziela - 1 łyżka stołowa ziela krwawnika na 1 ½ szkl. wrzątku. Przykryć im parzyć 20 min. Przecedzić i pić 2-3 razy dziennie ½ szkl przy zaburzeniach trawienia i drobnych krwawieniach.

• Napar z kwiatów - 1 łyżkę stołową kwiatów zalać 1 ½ szkl. wrzątku. Parzyć pod przykryciem 15 min. Przecedzić i pić 2-3 razy dziennie po ½ szkl w stanach zapalnych przewodu pokarmowego. Taki napar możemy też stosować zewnętrznie do płukania jamy ustnej czy do przemywania oczu.

• Do nasiadówek przy hemoroidach, czy do kąpieli, lub okładów na skórę możemy również stosować napar, ale musi być mocniejszy. W tym przypadku bierzemy 2 łyżki ziela krwawnika i zalewamy 1 szkl. wrzątku.

• Sok z młodych liści krwawnika: dawniej wyciśnięty sok podawano z mlekiem i miodem przy dolegliwościach wątroby, żołądka i jelit.

• Dodatek do paszy zwierząt gospodarskich: na wiosnę zbierano młode liście krwawnika i drobno pokrojone dodawano do paszy młodych indyków.
Drobno pokrojone, młode liście krwawnika są doskonałym aromatycznym i witaminowym dodatkiem do jajecznicy, twarogu albo jako posypka na kanapkę.

Opracowanie: Jolanta Miklar