XXIII Niedziela zwykła

On wziął go na bok osobno od tłumu, włożył palce w jego uszy i śliną dotknął mu języka, a spojrzawszy w niebo, westchnął i rzekł do niego: „Effatha”, to znaczy: „Otwórz się”.

LECTIO – CZYTAJ UWAŻNIE! Mk 7, 31- 37

Jezus opuścił okolice Tyru i przez Sydon przyszedł nad Jezioro Galilejskie, przemierzając posiadłości Dekapolu. Przyprowadzili Mu głuchoniemego i prosili Go, żeby położył na niego rękę. On wziął go na bok osobno od tłumu, włożył palce w jego uszy i śliną dotknął mu języka, a spojrzawszy w niebo, westchnął i rzekł do niego: „Effatha”, to znaczy: „Otwórz się”. Zaraz otworzyły się jego uszy, więzy języka się rozwiązały i mógł prawidłowo mówić. Jezus przykazał im, żeby nikomu nie mówili. Lecz im bardziej przykazywał, tym gorliwiej to rozgłaszali. I pełni zdumienia mówili: „Dobrze uczynił wszystko. Nawet głuchym słuch przywraca i niemym mowę”.

 

MEDITATIO – ROZWAŻ PRZECZYTANE SŁOWO!

Dzisiejsze spotkanie Jezusa z niewidomym uczy nas bardzo ważnej prawdy. A mianowicie tego, że najowocniejsze spotkanie z Jezusem otwierające nas na Niego dokonuje się w odosobnieniu: „On wziął go na bok osobno od tłumu...” Chodzi tu o osobiste spotkanie z Jezusem. Trzeba nam więc umieć odejść na miejsce osobne, pozwolić Jezusowi, aby nas dotknął i otworzyć się na Jego słowo. Warto też zwrócić uwagę na prostotę i pokorę Jezusa. On nie chce rozgłosu. Używa prostych, zwyczajnych znaków i słów a jednocześnie okazuje wielką delikatność wobec tego, kto potrzebuje Jego pomocy. Taka jest postawa Jezusa także wobec każdego z nas. On chce działać cuda w naszym życiu, dlatego trzeba nam pozwolić się prowadzić – także osobno, z dale od tłumu, by móc spotkać się z Nim sam na sam. Pytajmy siebie:
- Co trzyma mnie w zamknięciu na Bożą łaskę?
- Jakiego uzdrowienia potrzebuję?
- Czy potrafię dostrzec Boże działanie w moim życiu?

ORATIO – MÓDL SIĘ

Otwórz Panie moje oczy, abym przejrzał.
Otwórz Panie moje uszy, aby słyszał.
Otwórz Panie moje serce, abym kochał.  Amen
 

ACTIO – WPROWADZAJ SŁOWO W CZYN!

Znajdź czas na chwilę odosobnienia, by przebywać sama na sam z Panem.

s.M. Damiana Szmidt