LECTIO – CZYTAJ UWAŻNIE!

J 20, 19 - 23
Wieczorem owego pierwszego dnia tygodnia, tam gdzie przebywali uczniowie, gdy drzwi były zamknięte z obawy przed Żydami, przyszedł Jezus, stanął pośrodku i rzekł do nich: «Pokój wam!» A to powiedziawszy, pokazał im ręce i bok. Uradowali się zatem uczniowie ujrzawszy Pana. A Jezus znowu rzekł do nich: «Pokój wam! Jak Ojciec Mnie posłał, tak i Ja was posyłam». Po tych słowach tchnął na nich i powiedział im: «Weźmijcie Ducha Świętego! Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane». 

MEDITATIO – ROZWAŻ PRZECZYTANE SŁOWO!

Podczas Ostatniej Wieczerzy Pan Jezus powiedział uczniom, że nie zostawi ich sierotami, że powróci i teraz dotrzymuje słowa. Przychodzi, by dać im pokój, napełnić radością i mocą Ducha uczynić swoimi świadkami. Przychodzi do Wieczernika, gdzie drzwi są zamknięte. Grób Jezusa jest otwarty i pusty a drzwi Wieczernika są zamknięte i wypełnione śmiercią. Uczniowie są w takiej sytuacji, ponieważ nie uwierzyli w orędzie Marii Magdaleny. Uczniowie zamknięci w Wieczerniku nie tworzyli wspólnoty, każdy z nich był zamknięty w sobie i samotny. Byli zamknięci z obawy przed Żydami a strach dzieli ludzi – każdy zamknięty w sobie przyjmuje postawę obronną  a nawet atakującą wobec innych. W takiej sytuacji przychodzi Jezus. Przychodzi do tych, którzy Go opuścili, zaparli się i zdradzili. Przecież On sam ich wybrał, nie dlatego, że byli mocni i dzielni, ale właśnie dlatego, że byli słabi i potrzebuowali Go. Pan Jezus dał się znaleźć Marii Magdalenie, która Go szukała. Do uczniów jednak przychodzi z własnej inicjatywy, nie poszukiwany choć kochany. To Jezusowi wystarcza. On wie, że jest kochany przez swoich uczniów. Wie także i o naszej miłości względem Niego. I sam wychodzi nam na spotkanie. Żadne zamknięcie nie zatrzyma Zmartwychwstałego. Jest to ważne przesłanie dla nas, którzy tak często zamykamy się we własnych lękach, niepokojach i trudnościach. Jezus przenika przez drzwi, ściany, także naszych serc. Musi jednak dostrzec w nas, choć trochę miłości. Jezus przychodzi z darem pokoju. Jest to pokój miłości, która przezwycięża nienawiść. Spotkanie z Panem napełnia radością i wlewa w serca nową nadzieję. Teraz umocnieni spotkaniem z Panem mogą być posłani. Ich droga jest taka sama, jak ich Mistrza. Są posłani, by dawali świadectwo miłości Ojca. Jezus prosi, by przyjęli Ducha Świętego. Jest to dar, którego świat przyjąć nie może, gdyż Go nie zna. Uczniowie jednak znają Go i od ich wolności zależy czy Go przyjmą. Duch Pana to przebaczenie. Wspólnota uczniów otrzymuje moc zarezerwowaną dla Boga – moc przebaczania grzechów. Przebaczenie grzechów to większy cud niż wskrzeszenie umarłych. Kto przebacza daje życie swemu bratu. Tak wielki darem Pan podzielił się ze swymi uczniami i ich następcami. Dziękujmy dziś Panu za tak wielki dar Jego Miłosierdzia. Każdy z nas może korzystać z niego każdego dnia. Dziękujmy za uczniów, którzy przyjęli dar Ducha Świętego i otwierają się wciąż na Jego działanie. Prośmy Pana, byśmy też mogli być Jego świadkami w dzisiejszym świecie.

ORATIO – MÓDL SIĘ!

Przybądź, Duchu Święty,
Spuść z niebiosów wzięty
Światła Twego strumień. 

Przyjdź, Ojcze ubogich,
Dawco darów mnogich,
Przyjdź Światłości sumień! 

O najmilszy z Gości,
Słodka serc radości,
Słodkie orzeźwienie. 

W pracy Tyś ochłodą,
W skwarze żywą wodą,
W płaczu utulenie. 

Światłości najświętsza!
Serc wierzących wnętrza
Poddaj swej potędze! 

Bez Twojego tchnienia
Cóż jest wśród stworzenia?
Jeno cierń i nędze! 

Obmyj, co nieświęte,
Oschłym wlej zachętę,
Ulecz serca ranę! 

Nagnij, co jest harde,
Rozgrzej serca twarde,
Prowadź zabłąkane. 

Daj Twoim wierzącym,
W Tobie ufającym,
Siedmiorakie dary! 

Daj zasługę męstwa,
Daj wieniec zwycięstwa,
Daj szczęście bez miary! 

ACTIO – WPROWADZAJ SŁOWO W CZYN!
Podziękuj Ci Panu na modlitwie za dary Ducha Świętego, jakimi napełnił cię w Sakramencie Bierzmowania

sM. Damina Szmidt